Kıyamet 4 gün sonra kopacaktır. İyilik ve kötülük orduları son bir kez çarpışacak, mahşerin dört atlısı yer yüzünde gezecek, bütün insanlar ölecek, günahkarlar cehenneme, iyi insanlar cennete gidecek ve sonsuz hayat başlıyacaktır. Ya da başlamasa daha mı iyidi sanki? Aslında rahatımız yerindeydi, geçinip gidiyorduk bir şekilde. Şimdi kim uğraşıcak kıyametle, yargılanmayla falan. Hem lcd televizyonun son taksidi de yeni ödenmiş. Eh madem böyle düşünüyorsunuz sizi Aziraphale ve Crowley ile tanıştırıyim. Biri melek diğeri ise cehennemden gelen bir iblis. Kendileri de pek kıyametin kopması taraftarı değil. Eh, sizin kıyametin kopması konusunda yapabileceğiniz herhangi bir şey olmasa bile bir melek ve bir iblisin belki bir şansları olabilir. Her ne kadar o şans çok ufak olsa da. Gördüğünüz gibi orijinal bir hikayemiz var, ki yukarıda anlattıklarım sadece hikayenin başı. Olayların daha oldukça ilginçleşeceğini söyliyebilirim. Ancak sadece orijinal olmakla kalmıyor, yazının başında bahsettiğim gibi iki yazarın beraber yazdığı bir kitap Kıyamet Gösterisi. Dolayısıyla iki yazarın da karakteristik özelliklerini taşıyor kitap. Neil Gaiman karakter yaratma konusunda çok başarılıdır. Kitapları birbirinden orijinal karizmatik karakterlerle doludur. Terry Pratchett ise durum komedileri konusunda mükkemmeldir. Size kitap okurken kahkaha attırabilecek bir yazardır kendisi. Kıyamet Gösterisi’nin en can alıcı tarafı da bu işte. İki yazarın en iyi tarafları iç içe geçmiş ve ortaya muhteşem bir kitap çıkmış. Genelde ortak bir eser yaratılırken zaman zaman özgünlükten taviz vermek gerekebilir. Ancak Neil Gaiman’ın ve Terry Pretchett’ın kendi tarzlarını koruyarak ortaya böyle bir eser çıkarabilmeleri için aralarında müthiş bir uyum olsa gerek.

Kıyamet GösterisiNeil Gaiman · İthaki Yayınları · 2012644 okunma

·

126 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gizem