Gökyüzü dayanılmaz ağır çöküyor bazen ,
bir beden küçük kalıyor Atlas
kırışmaya meyilli zihnimin ketenleri ,
başım düşüyor ,
dönüp alır mısın ....
artık ne yapacağımı bilemiyorum,
gitmem lazım !
hemen !
Ve acil !
kalmak dayanmak demektir,
gerek yok !
doğruları aramayı bırakmış insanlar ,
neyin daha az yanlış olduğunun peşine düşmüşler.
insanlar çarşı pazar sohbetlerinde,sürekli kendi küçük cumhuriyetlerini ilan ediyorlar ,
Oysa günler hep prangalıdır....
bahar gelmiş kahkaha açmış ağaçlar,
biz yanlarından geçerken hepsi susuyorlar ,
sırtımız kan ter içinde koşturuyoruz,
doldurmaya çalıştığımız dibi delik bir kaptır.
ben geceleri yaşıyorum,
benden, sabahları saklıyorlar büyük patronlar !
Onlar ki ; yusyuvarlaklar ....dünyamız gibiler,
kendi etraflarında bir tür döndüklerinde, bizim de bir günümüz dönüyor.
ben köşeleri olan bir kadınım,
kendi keskin değer yargılarım var.
gitmem lazım !
hemen ! Ve acil !
kalmak katlanmak demektir
yalan söylenmesine alıştım artık ,
Asıl tahammül edemediğim, inanılmasıdır!
ketenlerim de kat izleri var .
artık katlanamıyorum ....
insanlarin elleri minik minik ,
minik minik elleriyle, minik minik çöplerden, derme çatma, minik minik evler ,minik minik hayatlar yapıyorlar.
onları izliyorum; yalanlara inanmış mutlu yüzleriyle minik minik dünyalarını sevmelerini izliyorum
içimde nefretle kabaran kocaman bir şey var !
dünya kurucuları yusyuvarlaklar,
dunyamızdan daha yuvarlaklar ,
göz küresi kadar yuvarlaklar ;sadece onlar görüyorlar.
dil kadar yuvarlanıyorlar; sadece onlar konuşurlar ,
Ve insanlar yuvarlanıp gidiyorlar işte ,
ben köşeleri olan bir hayat istiyorum ,
kendi hayat anlamlarım var
sen bu hayatın neresindesin ?
kalmak düşünmek demektir,
gitmem lazım !
Hemen ! Ve acil !
insanlar çelik duvarlar ördüler, sert zeminler üzerine,
ben çekiç darbesiyim,
aşındırıcı ve tehlikeliyim....
bana, bir su damlası kadar yumuşak olabileceğimi söylüyorlar,
düz sert zeminler üzerinde ,akacak bir yol bulabileceğimden bahsediyorlar ,
oysa zeminleri sıcak ....
değdiğin anda;buharlaşırsın .
üstelik bir buluta da yüklenmezsin, yağmur olup yağmazsında tekrar,
seni solurlar; onların ciğerlerinde kaybolursun.
onların "diğerlerinde" bir nefes buhar olmamı istiyorlar
onlar... onlar !
ben; onların " diğerleri" yim
israrla beni bana yabancılaştırıyorlar!
israrla tanıyorum.
kalmak :anlamsızlaşmak demektir,
gitmek : gittiğin yerde anlamsızlaşmak !
sanırım bu hesapta; gitsem de birdir ...kalsam da bir ....
yine de....
hemen ! ve acil !