Içimizden gidenler var olric: yine gece, yine bir boşluk sarıyor ruhumu... ağlamak geliyor içimden hıçkıra hıçkıra ağlamak... nedenini bilmediğim bir yalnızlık sarıyor her yanımı... onca yalnızlık arasında, yalnız değilim diyemiyorum.. bataklığa düşmüş gibi! yalnızlardan biri olduğumu anlıyorum. ne kadar iç çeksem boş... içimdeki kasveti, içimdeki karabulutları...

yine gece, yine bir boşluk sarıyor ruhumu... ağlamak geliyor içimden hıçkıra hıçkıra ağlamak... nedenini bilmediğim bir yalnızlık sarıyor her yanımı... onca yalnızlık arasında, yalnız değilim diyemiyorum.. bataklığa düşmüş gibi! yalnızlardan biri olduğumu anlıyorum. ne kadar iç çeksem boş... içimdeki kasveti, içimdeki karabulutları kovamıyorum... yapamıyorum... beceremiyorum... kalkmak gerek biliyorum. sabah oluyor, toparlanıyorum. sanki hiçbir şey olmamış gibi, olmayacakmış gibi... ama akşam yaklaşıyor, zihnime baskın yapıyor yalnızlıklar... koca dünya küçülüyor, tüm insanlar ölüyor... ya da tüm insanlar mutlu, koca dünya beni dışlamış sanki... bir ben fazla gelmişim bu dünyaya sanki... keyfini kaçırdım dünya özür dilerim. napayım ben de isterdim mutlu olmak, sıramız gelmemiş demek ki... uyku da gelmiyor, zaten uyku böyle durumlarda hiç gelmiyor... ben mi uykuyu kurtarıyorum bu hayattan, uyku mu beni kurtarıyor belli değil. sus diyorum ruhum sus... kelimelerin de değeri kalmadı ki bu hayatta, ne anlatıyorsun sus...

84 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Içimizden gidenler var olric