Gördüm
Çağlar hiçbir çığır açmamış dünyada. Mevsimler aynı mevsim, yılın döngüsü aynı. Araçlar değişmiş olsa da amaçlar aynı. Akıl tekamül mü etmiş, Nefsi emmare neden aynı.
Ölümler gördüm, felâketler. Emeği sömürülen işçiler, doymak bilmeyen zenginler. Firavun gibi Amerika, Karun gibi İsrail gördüm. Ama ne Musa ne İbrahim gördüm bu zamanda.
Esaret altında bir insanlık, adaletsiz bir dünya gördüm. Yüzyıllardır sürmekte olan savaşlar gördüm. Katliamlar, soykırımlar gördüm.
Erkek olmayan erkekler ve artık kadın olmayan kadınlar gördüm. Lut kavminin hortlak gibi dirildiğini gördüm.
Haset eden akrabalar, düğümlere üfleyen büyücüler gördüm. Nefse üfleyen vesvaslar, şehvete boyun eğmiş yaşlılar gördüm.
Devletçiliği, hükümetçilik; Halkçılığı, rantçılığa değişmiş bir siyaset gördüm. Ekmek çalanın eli kesilir, devlet soyanın sicili hala temizdir.
İbadet edenler zindanlarda Yusuf misali, darbe yapanlar saraylarda Haman misali. Haksızlık üstüne haklar çiğnendi, işte ben bunu gördüm.
Hangi çağ çığır açtı ki, Muhammed Mustafa sav olmasa, dünyaya hiç rahmet uğramazmış meğer. Gaflet içinde müslümanlar gördüm. Filistin'de şehit olmuş Ömer'ler ve Ali'ler gördüm. Hicazda Yemen'e vuran münafıklar gördüm, cadı bayramı kutlayan, kandillere bitad diyen.
Kadını geçtim, miras paylaşamayan erkekler gördüm. Kabil gibi kardeş katili. Dünyayı hırs ile yemek isteyen müslümanlar gördüm.
Ticareti faiz, alacağı namus belası olmuş bir ümmet gördüm. Müminin namusunu helal kılan kâfirler gördüm.
Hangi çağ çığır açmış, dünya ne zaman medeni olmuş bilen var mı ki! Medeniyet adı altında deccali bir sistem gördüm. Mala tapan, şehvete müptela insanlar yığını. En okumuşu en cahil olan toplumlar gördüm.
Beyni banka gibi çalışan, nefsi porno filmi gibi olmuş insanlar gördüm.
Deprem yerlerini yağmalayan, çocukları adalarda şehveti için doğrayan şeytanlar gördüm.
Her gün öldürüp ölmeyecek gibi yaşayan insanlar gördüm. Ölümü unutmuş, din günü nedir bilmeyen, putperestliğine deizm diyen hayvanlar gördüm. Esfeli safilin derekelerinde debelen dabbeler gördüm.
Söz onların üzerine hak olunca biz yerden bir Dabbe çıkarırız, o, onlara ayetlerimize hakikatten inanmadıklarını söyler.
Musa'nın asasıyla müminin yüzünü nurlandırır, Süleyman'nın mührü ile kafirin burnunu kırar bu Dabbe denen hükümdar. Sanırım ayrım gününde gelir. İşte o zaman bir çığır açılır. Mutlak adil olan Allah'ın huzurunda...
·
82 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.