Hatırlamak etik bir edimdir, kendi başına ve kendisi olarak etik değeri vardır. Hafıza ise, acı verici olsa da, ölülerle kurabileceğimiz tek bağdır. Başkalarının Acılarına Bakmak. Susan Sontag. Toplumda var olan kültürel, sosyal, politik bir çok değeri yıkan, insanlarda onarılması zor travmalara yol açan bir insanlık suçudur savaş. Savaş sadece insani kayiplara yol açmaz aynı zamanda ekolojik sistemi , toplumun kültürel belleğini , tarihini de yok eder. Bu yıkımın en büyük kanıtlarını ise fotoğraf sanati insanlara gosterir. Susan Sontag bu metninde savas fotoğrafçılığına, savas fotoğraflarının insanlar üzerinde nasıl bir etki bıraktığına değinerek, resim ve fotoğraf sanatı arasındaki farklara vurgu yapmış. Ressam Goya'nin yıkım resimlerine de yer vermis metninde. İlk savaş fotoğrafçılığının Kırım Savaşı'nda ortaya çıktığını ve ilk başlarda insanları dehşete düşüren fotoğrafların ,özellikle enformasyon çağı ile birlikte etkisini yitirdiğini belirtmiş Sontag. Günümüzde savaslar, evlerimizde koltuklarimizin üzerinde oturarak izlediğimiz bir film karesine dönüşmüş durumda. Bu acılara olan bakış açımızı değiştirmiş ve empati yoksunu kitleleri de beraberinde getirmiştir. İnsanlar bir savaş karesinden televizyon kumandasıyla anında başka bir eğlence içeren kareye geçebilmektedir. Metinde Vietnam Savaşına, Bosna Savaşına , İspanya İç Savaşına ve Hafıza Müzelerine değinilmiş. Amerika'nin dünyanin diğer yarısında olan savaslar hakkında hafiza müzeleri açarken kendi coğrafyasında yapılan yıkımlar hakkında niye hafıza müzesi açmadığını Sontag eleştirerek, kölelik sorununa da değinmiş. Metin 9 bölümden oluşuyor. Dili gayet akıcı ve çevirisi iyi. Susan Sontag'in iyi bir entelektuel ve iyi bir insan haklari aktivisti olduğunu düşünürsek düşünmeden okuyun derim.

Başkalarının Acısına BakmakSusan Sontag · Can Yayınları · 2023452 okunma

·

99 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.