İnsanız ya? Farklıyız her birimiz herşeyden, herkesten çok farklıyız. Yuvarlak bir dünyanın üstünde yaşıyoruz. Hepimiz aynı yerdeyiz sanıyoruz ama bilmiyoruz ki aslında hiç birimiz burda değiliz. Hepimizin ruhu farklı dolayısıyla hepimiz farklı yerlerdeyiz. Belki de bilmediğimiz ve hiç tahmin edemediğimiz yerlerdeyiz. -bunu fark edemeyenler için- Hayatımız sadece sanıltılarla geçip gidiyor belki de. Bir şeylerin farkına varabilmek kolay olmayabiliyor çoğu zaman. Belki uğruna çok şey feda etmek zorunda kalıyoruz. İnsan istemeden de olsa bunun için çabalar. Farkındalık yaratmak, aynı zamanda da farkında olmaya çalışmak...
İnsanız ya? Demiştim. Özeliz, tekiz, benzersiz varlıklar... Peki, bu benzersiz varlıklar nasıl bu kadar acımasız ve bir o kadar da değerli olabiliyor? Nasıl oluyor da tek bir insanın hayatı, diğerinin iki dudağı arasına bağlı kalabiliyor çoğu zaman? Tek bir cümlenin, kelimenin insanı tamamen değiştirebilme gücü varken neden hayat insanlara bu kadar zor gelebiliyor?
İnsanız ya? Demiştim. Farklıyız. Bizi farklı yapan bir çok şey var. Ama aslında asıl farkındalık, anlayabilme yetisi, aynı yerde yaşadığımızı sandığımız yabancı kişileri konuşmadan, anlatılmaya kalkışılmadan da anlayabilme imkanımız olabilmesi olabilir mi? Tabi fark edebilme yetisinin farkında olabileler bunu başarabilir ancak. İşte o kişi hayatı boyunca bilmeden de olsa aradığı hazine sandığını bulmuş olacak. O hazineyi açabilme gücü olan insan, gerçek benliğini o zaman görmüş olacak. Sonsuz saadet işte o zaman onun olacak. Bütün bu karmaşa arasında tek bir şey için... İşte o zaman belki de hiç olmadığı kadar kahrolacak. Çünkü bu karmaşanın arasında o, apaçık, pasparlak ortada ve bu körlük onun bütün ruhunu sarmış, bir gün aydınlatılacak beklentisiyle öylece durmuş olacak ve insan herşeyin farkına vardığı o gün, bunun da farkına varacak.
·
336 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.