Semra Efsaneye göre; ilk insanlar gökyüzüne uzanan bir dağın güneyinde ve kuzeyinde bulmuşlardı kendilerini , ortada kocaman bir dağ vardı. Bölünmüş iki dünyanın arasında , Tanrı Dağı adı verilen bir yer vardı, bu yerin en uç kısmına Tanrı'nın köşkü denir, buraya ulaşanın bir direği kabul olurdu, çünkü öyle bir dağdı ki aşanın istekleri kabul olurdu...
Önce efsaneyi dinledim usulca, belirsiz bir büyüye kapılırcasına, sonra Adam ile tanıştım,ulaşmak isteyen en zirveye... İlk ses geldi ardından " Yaşamadan nasıl bilebilirsin ki cehenneme gidip gelmeyi, hayallerin sana cenneti göstermişken ince bir köprüden düşmeyi nasıl anlayabilirsin hayallerinde uçarken." Daha sonra ikinci ,üçüncü ve diğer sesler eşlik etti ardın sıra . Her sese bir isim taktı, kimi cesurdu ,kimi korkak. Aldı yanına ismlerini de taktığı bütün sesleri,oluşturdu tayfasını, yaptı gemisini ,ulaşmalıydı o dağın zirvesine! Yolculuğa koyulduk, başlangıcı ve sonu olmayan. Zaman kavramını yitiriyor adeta.
Adam ve o seslere eşlik ettim okuma boyunca, çok şey öğrendim ,çok şeye şaşırdım, kimine hak verdim, kimine kızdım ben de Adam ile birlikte. Kurgu ararsan, okuyucu , okurken kendi kurgusuyla eşlik ediyor zaten! Sorgularken buluyoruz kendimizi, var ile yok arasında kalmışlara sesleniyor o sesler aslında, Yol gösteren bir Adam ile Hayallerin Gemisinde ulaşılmak istenen sonsuzluk ta varış noktamızı belirlemek te bize düşüyor elbette...
Hikayenin bütününü gören ancak varıyor son denilen başlangıca. Farklı, etkileyici ve sürükleyici bir anlatımla iddalı bir kalem , okumanın lezzetini sunan , tekrar okumak isteyeceğiniz bir yolculuk. Tavsiyemdir bu yolculukta mutlaka yerinizi almalısınız.
