Büyük umutlarla başladığım, bir parça hayal kırıklığı ile okuduğum bir kitabın yorumuyla merhabalar. Amy ve Roger'ın Efsanevi Yolculuğu'nu o kadar çok sevmiş ve benimsemiştim ki yazarın tüm kitaplarını okumak istememe sebep olmuştu bu. Gerek GR yorumları ve puanı, gerek genel olarak çok sevildiğini bilmem de eklenince İkinci Şans'a karşı beklentim bir hayli yükselmişti ama okurken bunu yapmamam gerektiğini anladım. Aslında genel olarak bir yazarı seversem bu böylece sürüp gider, hatta Morgan'ı da hala seviyorum ama bu kitap çok da olmamış gibi geldi bana. Okuduğum en zorlama kitaplardan biriydi bile diyebilirim. Konu komple klişe olduğu için çok kısa bir şekilde bahsedeceğim, gözünüzün önünde anında Disney filmleri canlanırsa şaşırmayın, normaldir. Edwards ailesi, onları bir hayli etkileyecek bir haber alır ve yıllardır gitmedikleri yazlıklarına giderek vakit geçirmeye karar verir. Burada ailenin tüm fertleri çeşitli sorunlar ve gerçeklerle yüzleşecek ve ikinci şanslara sahip olacaktır, vs. vs. Aslında her şeye rağmen konuyu sevdiğimi söyleyebilirim. Aileye özel film ve kitapları genel olarak sevmişimdir. Çok yormayan, bunaltmayan bir havası olduğunu düşünürüm ki bu kitap da genel olarak öyle diyebiliriz. Tek sorun, sorun olarak verilen kişisel meselelerin aslında hiç de sorun sayılmayacağını düşünmem olabilir belki. Yazar yaklaşık 250 sayfa boyunca bize kahraman anlatıcının bir hatasını vereceğini sezdiriyor. Öyle bir anlatım, öyle bir tepki var ki yaptığı şeye karşı insan merakla bekliyor tabii. İlk sayfalarda aklıma gelen, dalga geçmek için belki de şöyledir diye düşündüğüm saçma olayın gerçek çıkmasıysa... Bilemiyorum. Çok gereksiz detay vardı, çok. Hiç olmayacak şeyleri allamış, pullamış, evirmiş, çevirmiş, kıvırmış, bükmüş ve uzatmış da uzatmış. (Ne demek istediğimi anladınız sanıyorum?) Bu yetmezmiş gibi şimdiki zamanda anlatımı seçmesine rağmen neredeyse her bölüm şimdi olarak başlayıp aniden aslında sabah şöyle olmuştu diye devam ettiği için de biraz okumayı tatsız hale getirmiş. Zaten şu andayız, kahraman anlatıcı bizimle. Neden öğlenden başlayan bölümler yazıp sabahı sürekli uzak bir anıymış gibi dinlemek zorunda kaldık ki yazar? Anlayacağınız yazarın üslubunu, kurgusunu pek sevmedim ben. Karakterler de pek etkileyici olmadı benim için... Hiç olmayan şeyleri çok büyük meselelermiş gibi işlediği için karakterler de biraz karaktersiz geldi sanki bana? Bunun yanında, aileyi genel olarak etkileyen o esas sorunun bu kadar yüzeysel oluşunu da bir hayli garipsedim. Biz olsak elimiz ayağımız titrer durur, en azından bu ailenin gösterdiği bağlara sahip herkes öyle olmalı ama yavandı. Verilmek istenen aile mesajıyla hissettirilen arasında çelişki olduğunu düşündüm. Genç kurgu üzerine kitapları seviyorsanız, beklentinizi çok yüksek tutmamanız şartıyla seveceğinizi düşündüğüm, aile bağları ve dostluk ağırlıklı bir kitap İkinci Şans. Benim en sevdiğim türlerden biri oluşu ve yüksek beklentim hayal kırıklığı hissettirse de tavsiye listemde tutacağım çünkü sakin havasıyla birkaç saatlik film mutluluğu gibi hissettirebileceğini düşünüyorum. Mükemmel değil ama güzel, sade bir kitap diyelim biz.

İkinci ŞansMorgan Matson · Ephesus Yayınları · 201788 okunma

·

209 views

Merveninkitapları ༼ つ ◕_◕ ༽つ

@Libraryofmerve0 ·

26 May 2020 11:56

hmm üzüldüm daha güzel bir kitap bekliyodum bende

allthebrightstories

@allthebrightstories ·

26 May 2020 13:17

çok büyük bir beklentiye kapılmadan okunabilecek bir kitap :)

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

allthebrightstories