Çilem: "Yeniden Doğuş": Yeniden Doğuş tüm varlığım karanlık bir ayettir benim .. ben bu ayette senin için ah çektim, ah! ben bu ayetle ağaçla ve suyla ve ateşle bütünleştirdim seni hayat belki bir kadının her gün filesiyle geçtiği uzun bir caddedir hayat belki...

tüm varlığım karanlık bir ayettir benim .. ben bu ayette senin için ah çektim, ah! ben bu ayetle ağaçla ve suyla ve ateşle bütünleştirdim seni hayat belki bir kadının her gün filesiyle geçtiği uzun bir caddedir hayat belki bir adamın kendini dala astığı iptir hayat belki okuldan dönen bir çocuktur hayat belki iki sevişme arası rehavetinde yakılan bir sigaradır ya da yoldan geçen bir başkasına şapkasını kaldırarak anlamsız bir gülümseyişle "günaydın" diyen adamın şaşkınca karşıya geçişidir hayat, bakışlarımın senin gözbebeklerinde kendini paramparça ettiği o tutuklu andır belki ve bakışım kendisini, aydınlığın ve karanlığın idrakiyle karıştıracağım duygusu içindedir yalnızlık boyutlarındaki bir odada tek aşklık kalbim, kendi mutluluğunun yalın bahanelerine saksıdaki çiçeklerin güzelce soluşuna .. ve bir tek pencere için öten kanaryaların şarkısına bakıyor. ah! bana düşen budur bana düşen budur bana düşen bir perdenin asılışının benden aldığı gökyüzüdür bana düşen terk edilmiş bir merdivenden inmek ve yalnızlık içinde çürümekte olan bir şeye ulaşmaktır bana düşen hatıralar bahçesinde hüzünle dolaşmaktır ve "ellerini seviyorum" diyen sesin kederinde ölmektir ellerini bahçeye dikiyoruın yeşereceğim biliyorum, biliyorum, biliyorum ve kırlangıçlar mürekkepli parmaklarımın arasına yumurtlayacaklar küpeler takacağım kulaklarıma kıpkırmızı kirazlardan ve tırnaklarıma yıldızçiçeği yaprakları yapıştıracağım çocukları bir zamanlar bana aşık bir sokak var orada aynı dağınık saçları, ince boyunları ve sıska bacaklarıyla o çocuklar, bir gece rüzgarın alıp götürdüğü o küçük kızın masum tebessümünü düşünüyorlar hala bir sokak var kalbimin çocukluğumun mahallelerinden çaldığı .. ve işte böyledir biri ölür ve geride kalır biri hiçbir avcı çukura dökülen sığ derede inci avlayamaz hüzünlü, küçük bir peri tanıyorum ben okyanusta yaşayan ve yüreğini ahşap neyinde usul usul çalan hüzünlü, küçük bir peri geceleri bir buseyle ölen gün ağarırken bir buseyle yeniden doğacak olan

Kitabı okudu

Yeryüzü Ayetleri Furuğ Ferruhzad

·

137 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Çilem