Ortadoğu'da Sıradan Bir Cinayet
seni kurşuna dizerler,
bir çocuk cesedini sektirirler ayaklarında.
hayat, zamansız bir ölümdür ortadoğu'da
göçten kalan açık bir yara ve
soyguncular halay çekerken ganimetin başında
doğmak, pişman olmanın yarısıdır ortadoğu'da
her şeyi anladım sanmanın
dudaktan esirgediği o çelimsiz gülüş...
anne! ne yaman yalnızız
tek kişilik aşklar destan olur ortadoğu'da
göğsüme kıvrılıp yatar bir soğuk
ah! dedim, kaburgama çarpan ayaz nerede
sabahlar avluya geç kalır ortadoğu'da
bir tayın gözlerine sinmiş yorgunluk
kurşun tükürür bir tüfek
gülmek yakışmaz hiçbir kahkahaya
özgürlük, bir organ mafyasıdır ortadoğu'da söyleyemediklerini sessizliğe emanet eder bir kadın nasıl da büyüyüp buluşmuştur kendi yasıyla
eksik kalmak bir alışkanlıktır ortadoğu'da
kimseye eyvallahı olmayan bir kırgınlık bendeki
ne unutulan, ne hatırlanabilen
babalar, ağlamanın başka bir yolunu bulur ortadoğu'da
şimdi kim söyleyecek yapraklara sonbaharın geldiğini
kar üşür, kimse inanmaz elleri olduğuna
yüzyıllık bir dalgınlık tütünle çömelir ortadoğu'da
bir yolu ortalayıp yürür, uçmaya üşenen kuşlar
kıyamet gerçek yüzünü gösterir kıvamında bir yalanla
derin bir mütarekedir kabullenmek ortadoğu'da
coşkuyla gittiğim her yerden,
elimi tel örgülere sürerek geri döndüm
döndüm ve kalmadığım yerden devam ettim
herkesin özlediği bir uzak vardır ortadoğu'da