Tarifi olmayan bir kitaptı benim için. Şimdi ne söylesem noksan kalır.
* İçimi ısıtan gülümsemesini bir an önce görmek, bilgi saçan sesini bir an önce duymak için can atardım. *
"Yüreğinizin sıcaklığını esirgemeyin benden."
"Çünkü burada, bu kavakların dibinde, büyüleyici yeşil bir cam kırığı gibi kaldı çocukluğum."
"Ağaçların köklerini toprağa salan bu insan neler söylemiş, neler düşlemiş, ağaçları hangi umutlarla yetiştirmişti ?"
"Küçüklüğümden beri isteklerim kaba insanların azarlarıyla, tokatlarıyla bastırıldığı için, aslında tanımadığım bir insanın içimi ısıtan gülümsemesi, bir iki tatlı sözü, bana karşı güveni dolayısıyla ona teşekkür mü etmek istemiştim."
"Yedi göbekten ataları bilgisiz insanlara bir şey öğretmek öyle kolay bir iş olmasa gerek. "
"Şimdi anlıyorum da, bu büyük insan hakkında anlattıkları halk arasında dolaşan efsanelerden başka bir şey değildi. Ama bizim için bunlar doğruluğundan kuşku duymayacağımız sözlerdi."
"Ama insanların cahilliği yok mu ya, işte bütün suç bundaydı! Eğitime değer vermedikleri gibi Düyşen'in çocuklarla uğraşmasını da işi gücü olmayan bir adamın tuhaflığı sayıyorlardı. Çocukları okumuş, okumamış; aldırdıkları yoktu."
"Yanaklarımın birden cayır cayır yandığını hissettim. Demek, öğretmen bu önemsiz olayı unutmamıştı. O denli sevindim ki, anlatamam. Sevindiğimi anlayan Öğretmenim yüzüme tatlı bir ifadeyle baktı."
* Benim ışık saçan yıldızım; dilerim, mutluluğun bilim yolunda olsun. *
** " Öğretmenim, böyle temiz ruhlu bir insan olarak doğduğunuz için çok mutluyum... Sizi kucaklamak, öpmek istiyorum!" Demek geldi içimden. Fakat söyleyemedim, utandım. Bunları söylesem çok iyi olurdu... **
" Sevdiğimiz insanların izleri bir yerde sürekli kalmazlar, neden onları her aradığımızda bulamayız? "
Düyşen elimi sıkarak titreyen sesiyle : "Eh, ayrılık zamanı geldi," dedi. "Sana mutluluklar dilerim. Oku, durmadan oku..."
"Bu uzun öğrenim yılları boyunca bin bir güçlükle karşılaştım, sık sık umutsuzluğa kapıldım, zorlukların üstesinden gelemeyeceğimi düşündüğüm anlar çok oldu; fakat her seferinde ilk öğretmenime hesap vereceğim aklıma geldikçe toparladım kendimi."
"Düşüncesine düşünür, ama sonra her seyi unutur. Yaşamda da böyledir işte. Belki de yaşamı yaşam yapan budur..."
·
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.