Irmak: "Sevi III": Sevi III "Evet, bir baharı hak ettim Hiç kimseye hiçbir şey borçlu değilim." Gelmişsin, ne zaman gitmiştin ki Uğurlamadım giden uğurlanır oysa Öyle öğrettiler küçükken "Gidene hoşçakal de" dediler Bir "hoşçakal" diyemedim hoşça kal. Sen hep "hoşça kal" istemiştim anlamadın Bu dünya hoşluğunu kirletmesin istedim...

"Evet, bir baharı hak ettim Hiç kimseye hiçbir şey borçlu değilim." Gelmişsin, ne zaman gitmiştin ki Uğurlamadım giden uğurlanır oysa Öyle öğrettiler küçükken "Gidene hoşçakal de" dediler Bir "hoşçakal" diyemedim hoşça kal. Sen hep "hoşça kal" istemiştim anlamadın Bu dünya hoşluğunu kirletmesin istedim darıldın Anladım aksine Dünya'nın hoşluğu kirlendi seninle.. Evrende bir zerreyi gözümde devleştirmişim manasız.. Ölüm sessizliğinde naralar attım duyulmayan İki kişiyi sığdırdığım dünyamda teke düştüğümde Gözümden düştüğünde Uzak düştüğünde yüreğime, adımların arayı açtıkça Gökten yere düştüğümde Sessiz yakarışlar hep içten içe Bir "sus" daha bastım hislerime Yarama bastığın tuzlardan farksız! Bugün de gözlerin değmedi gözlerime Bugün de büyüdüm biraz Benim o aldanışlarım, şımarışlarım O çocuksu edayla koşar adım yanına varışlarım.. Adımlarım yavaşladı ağır aksak Sahi neydi senin adın? Bir isim bulmalı, sahipsiz dedirtmem yüreğime koyduğun eleme On ayaz yemişten beter don, kaskatı kestirdiğin yüzüme Kaybettiğim ferini aradığım iri ışıksız gözlerime Yaşattığın ayazla dört mevsim ısınmaz ellerime bakınca insan Bir isim arıyor yüreğime koyduğun eleme.. Ben o eleme bir zamanlar "Sevi" dedim var hevesle Ne hevesten bir kırıntı şimdi ne Sevi'den geriye. Yalanı da bilmem ya, sevmiştim inkar mı olsun? Ela gözlerinin yanında kimin esamesi okunurdu? Bir gözlerini bilirdim, bir de ürkek kuş gibi titreyen yüreğimi.. Gelmişsin Ne uzaktaydın nicedir.. Gelmişsin, duydum Belki son gördüğümden uzundur saçların Belki konuşman, bakışın, duruşun... Belki son gördüğüme dair hiçbir iz kalmamıştır sende Fakat sen o "son gördüğümsün" dünyanın her yerinde Birer birer çıktığım aşk basamaklarını Onar onar indiğimsin Ardıma bile bakmadan gittiğimsin Gidenimsin, uğurlayamadığım Belki fazladan bir ben çıkmıştır suratında son gördüğümden beri Zaten ben de aynı ben değilim Ben aynı ben olsam gelirdim düşünmeden "Al kalbim" derdim ister sev, ister kır Dur derdim, gitme hatırım kalır.. Sev derdim, yabancı değilsin yokluğun koskoca bir kahır Gör derdim, yokluğunda yüküm daha da ağır... Öyle el gibi durma Durma kendini hatırlat Derdim demesine de Ben aynı ben değilim ki artık, büyüdüm.. İçimdeki o çocuksu yan büyüdü senden sonra Gerek yoktu gitmene İnsanoğlu büyür günbegün Dedim ya "Bir baharı hak ettim" "Kimseye hiçbir şey borçlu değilim" Çünkü "Türkü gözlü'n" değilim O bilmezdi durması gerektiği yeri Fakat öğrendi artık Hisleriyle başa çıkmayı, Hayır diyebilmeyi, Bir de istenmediği yerde durmamayı.. Bu yüzden en taze baharlar benim olsun işte Ve ben bu yüzden Borçlu değilim gözümün değdiği hiç kimseye.. Irmak Aktaş

287 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Irmak