Yoruldum. Bezdim. Bîzarım.
Şu yıldızları poşete doldurup geceyi hemen kovasım var..
Güneşe olta atıp Garb yönüne alelacele sürükleyesim var.
Gece-gündüzü itekleyip kabre çarçabuk varasım..
Şu saatten sonra tüm uyuyanların üzerine benzin döküp kibrit atasım var.
Bütün yatak horultularını ipek mendillerle boğasım..
Kan çanağı olmamış tüm gözlere mil çekesim..
Koca bi İslâm alemini tıngır mıngır beşikte sallayan tüm manilerin gırtlağını kesesim var.
Gelmeyin ardımızdan yüzsüzce!
Şu vakitten sonra bi elinde dava diğer elinde ihanet taşıyan tüm konformistlerin tekerini bıçaklayasım var!
Yaprakları hemen sarartıp sonbaharı çağırasım var, "Hadi gel, bi tekme at şu ilkbahara!" diye.
Ne baharı?! Bahar mı bu!
Biz zemherîyi yaşarken çiçek kokuları taşımaya utanmıyor mu meltem rüzgarı?
O çiçekleri hoyratça koparıp ayaklarımın altında ezesim, hışımla çiğneyesim var..
Bu dünyayı bi lav dağına atıp infilak ettiresim var..
Gölgesinde mazlum barındırmayan tüm ağaçları cayır cayır yakasım..
Biz matem çadırı kurarken, cıvıl cıvıl öten kuşlara "lâl olun" diye beddua edesim var..
Şırıl şırıl akan akarsunun parıltısına feryat külleri savurasım..
Tiksindim. İğrendim. Bu dünyayı bi çöp konteynerine boşaltıp üstüne asit dökesim var.
Çabalıyoruz, çırpınıyoruz, boğazımız yırtılıyor haykırmaktan.
Leşten bi duvara toslayıp tekrar suratımıza çarpıyor tüm iniltilerimiz.
Yoruldum. Bezdim. Bîzarım.
Ayşe Merve Yönet
··
351 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.