"İnsan Neyle Yaşar?" Kitabından Çıkardığım Dersler
İnsanda sevgi vardır. Tanrının insana verdiği en yüce duygu sevgidir. İndirilen tüm kutsal kitaplarda insanlara birbirlerini sevmeleri emredilmiştir. Sevgi, insanoğlunun temel parçasıdır.İnsana neye ihtiyacı olduğunu bilme yetisi verilmemiştir. İnsan,gelecekte onun neyi beklediğini bilemez ve buna göre plan yapar. Sen,ilkbaharda sarı papatyaları toplamak için plan yaparken,ömrün, sonbaharın sarı yapraklarında takılı kalabilir. İnsan bilemez,tanrı bilir. İnsan;tanrının ona verdiği sevgi duygusunu, tanrıyı sevme yolunda kullanarak yaşar. Tanrı insana sevgi verir,insan da sevgisini tanrıya...
Hayatımızda bize kötülüğü dokunacak olan insanlar mutlaka olacaktır. Onlarla başetmenin en iyi yolu onlardan intikam almak,kötülüğe kötülük ile karşılık vermek değildir. En iyi yol,kötülük gördüğümüz kişiyle aramıza mesafe koymak ve sinirlerimize hakim olarak olayı büyütmemektir. Karşı taraftan gördüğümüz kötülük bir kıvılcımdır. Biz bu kıvılcımı söndürmeyip başka bir kıvılcımla karşılık verirsek bu kıvılcımlar büyüyüp ateşe dönüşür. Ve kıvılcımı söndüremeyen de ateşi zapt edemez.
Bir haksızlığa uğradığın zaman bunun cezasını ve hesabını ilahi adalete bırakmalısın. Erken yada geç eninde sonunda ilahi adalet tecelli bulur. Ve ilahtan gelen adalet insanoğlundan gelecek olan adaletten daha güvenilir ve caydırıcıdır.
İnsanın gözü yükseklerde olmalı,hayallerini büyük tutmalıdır. Ancak yeri geldiğinde elindeki ile yetinmeli ve sınırını bilmelidir. Kendi payına düşen ile mutlu olmalıdır. Aksi taktirde kendisine ait olmayana göz dikerse,ulaşamayacağı hırsların pençesine düşerse ve hep daha fazlasını isterse elinde kocaman bir hiç kalır. Ve insan için en iyi olan sade ve kalabalıksız bir hayattır. Hayatın her alanında her şeyin fazlası zarardır. Gerçek mutluluk fazlalıklarda değil gerektiği miktarda saklıdır. Bazen bazı şeylerin yokluğu varlığından daha çok huzur verebilir.
·
1 artı 1'leme
·39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.