"Dizleri hep yaralı olur pamuk şekeri seven çocukların"
Susmak ve ya susmamak,
Ölmek ve ya yaşamak,
Hangisi daha derin?
Karıncalanan beynimin içi bir çöplükten farksız.
Kim koydu beynimin içine pamuk şekeri düşünceleri?
Karıncalar bu yüzden mi kemiriyorlar aklımı.
Şekerli bir günün sabahından yazıyorum size
Yapay tadlandırıcılarla tadlandırılmış sevdalara inat.
Hep böylemi olur bu?
Hep yaralımı olur dizleri pamuk şekeri seven çocukların.
Tüm güzel sözler şekersiz bir sakız ağızlarda
Güzellikle süslenmiş tüm sözcükleri tükürüvermişiz ağzımızdan.
Yaşamak ve ya ölmek farksız bu devirde
Hangisi daha derin?
Susmak ve ya susmamak
Hangisi daha can yakıcı?
Siz ne zaman anladınız büyüdüyünüzü?
Ben yağmurlu bir sabaha karşıydı büyüdüyümde
Başka bir zaman diliminde unutmuşdum çocukluğumu
Hep böyle olur bu diyordu birileri
Hep böyle olur büyümek diyordu birileri
Bir insan nasıl unutur çocukluğunu?
Nasıl takas eder diz yarasıyla kalp yarasını.
Bir çocuk nasıl büyür?
Bir çocuk elinden alınırsa büyür pamuk şekeri...
Murat Gözelov