Doğu Ekspresinde Cinayet-Agatha Christie
-qui s'excuse s'accuse-
Geçen yılın ilk incelemesini Fahrenheit 451 ve Guy Montag'la yapmıştım. Bu yılın incelemesini de Doğu Ekspresinde Cinayet ve Hercule Poirot ile açıyorum.
Agatha Christie'nin adını çok duymuş olmama rağmen okuduğum ilk kitabıydı ve sonuncu olmayacağını temin edebilirim. Şu yoğunluğumun içinde bile 2 günde 200 sayfa okudum, bırakacağım dedim bırakamadım, elimden düşüremediğim için kendime kızdım ama Agatha Christie'ye kızamadım. Böyle bir kitap yazdığı için kim kızabilir? Sanırım geçen sene aynılarını Fahrenheit 451 için de düşünmüştüm. Tarih, tekerrür...
Kısaca 
Agatha Christie 'nin hayatına değinip incelememe başlayacağım. İngilizlerin hayatına fazlaca hâkim olmasından İngiliz olduğunu tahmin etmiştim, araştırınca da şaşırmadım. İlk evliliğini Albay Archibald ile yapmış ve Fransa'ya taşınmıştır, kitaptaki Fransızca cümlelerin alametifarikasının Belçika bağlantısından mı yoksa Fransa bağlantısından mı kaynaklandığı böylece çözüme kavuşmuş oldu... Bu evliliğinde bir aldatılma süreci yaşamış ve yaklaşık olarak on bir gün boyunca ortadan kaybolmuştur, intihardan şüphelenilirken bir otelde bulunmuştur, otele giriş yaptığı isim Theresa Neele (eşinin aldattığı kişi). Bazılarının iddialarına göre bu on bir gün boyunca intikam planları yapmıştır, kim suçlayabilir ki? Polisiye kitaplar yazmadaki başarısının bir kısmını bu olaylara bağlı olabilir mi? Belki de.
Kitaba gelmek gerekirse; dili o kadar akıcıydı ki okuduğum hiçbir cümleyi geriye dönüp tekraren okuduğumu hatırlamıyorum. Kurgu o kadar sağlam ve yalındı ki ne soruşturma sürecinde ne öncesinde ne de sonrasında okuyup kafamı karıştıran pek bir şey olmadı. Bazen polisiye okurken ayrıntılarda boğulan yazılar görürüm ve bırakırım; Agatha Christie bu kitapta oldukça sade ve anlaşılır bir şekilde yazmış, ayrıntıları bile ustalıkla ele almış, okurun kitaptan keyif almasını sağlamış ve aynı zamanda merakla ilerlemesine neden olacak bir şekilde kaleme almıştır. Daha ne olsun. Yazdıklarımın fazlası yok, eksiği var; keşke dilinin ne kadar güzel olduğunu daha çok anlatabilsem.
Konusu, olay örgüsü, ilerleyişi... Sadakatin yol açtığı binlerce yalan... Bazı şeyleri daha uzun uzadıya anlatmak isterdim. Birisi bu kitabı ne kadar övüyorsa sadece şunu bilin, daha fazla övülmeyi hak ediyor. Şu an beni bu kitabın fanatiği olarak görüyor olabilirsiniz, tek diyeceğim böyle görmeniz beni fazlasıyla memnun eder.
Ne zaman polisiye okusam kendim de hep tahmin etmeye çalışırım ve olaylar tahmin ettiğim kişilerden patlak verince tutturamasam bile kendimi Hercule Poirot gibi hissederim. Hercule Poirot'nun kendini bu şekilde hissetmesi için haklı gerekçeleri varken benim pek yok :D
Hercule Poirot... Sana neden polisiye karakterlerinin en yücesi gibi davrandıklarını anladım. Bu zamana kadar favori 2 3 kitap karakterim vardı ve listeye ilk sıradan girdin, görünen o ki uzunca bir süre de oradasın.
Bir polisiye romanının incelemesini mutlu bir şekilde yazacağımı hiç tahmin etmezdim açıkçası. Daha çok kan, ter, göz yaşı, kaos... Ne kitaptı.
·
83 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.