elektronik müzikten seksenlerin parçalarına kadar her şey çalınıyor. bir ara, depeche mode’dan “ı want somebody” adlı şarkıyı duyuyoruz. dans etmeye başlıyoruz siyahlı kadınla. omzunda ufak bir dövme var. bir “+” işareti. sol omzunda. gördüğümü fark ediyor. bütün bedeni, bedenime yapışmışken, çenesi omzumda. ayrılıp boynuma değiyor. dudakları kulağımda. üç harf çıkıyor şarkının sözlerine karışan, o muhteşem ağızdan. üç harf. duyuyorum söylediğini. ama ben anlamıyorum. hiçbir şey! bilmiyorum. daha ne kadar yaşanacağını. neyin zevk, neyin acı verdiğini. üç harf. “HIV.”
sonra tekrar bırakıyor, siyah ipekle kaplı başını omzuma. HIV+! azrail ayağıma geldi, diye düşünüyorum. hiç beklediğim gibi korkunç değilmiş. aksine, şeytanın bir oyunu olsa gerek. bütün günahlar gibi gözlerin görebileceği en güzeli yollamış canımı almak için. daha sıkı sarılıyorum ölümüme. “hoş geldin!” diyorum. “zamanıydı. zamanı gelmişti! seni bekliyordum. öldür beni. eğer yapabilirsen. yapamazsan ben seni öldürürüm.” bütün negatif hayatımdan, fotoğrafların negatiflerindeki karanlığın hüküm sürdüğü hayatımdan sonra bir pozitif tarafından öldürülmek ancak şeytanın aklına gelir! daha çok sarılıyorum. saçları bütün nefesimde. ölümü soluyorum burnumdan. ellerim sırtında kavuşuyor. neonlarla, beynimde bir yazı yazılıyor yanıp sönen.
“ölümü anlayabilmekteyim!”
gerçekten de anlıyorum. onunla dans ediyorum. kokusunu ezberliyor, belini okşuyorum. dudaklarına dudaklarımı değdiriyorum…
şarkı bitiyor, martin gore susuyor. başka şarkılar geliyor. yâvaş. hızlı. ama benim kalbim hep aynı ritmde atıyor. ölümün ritminde. çevremizdeki havalara sıçrayan bütün kadın ve erkeklerin aksine biz hala “ı want somebody” için dans ediyoruz. gözlerim kapalı. kendimi ölüme sunmaya hazırlanıyorum. ismini sormadığım, hiçbir soru sormadığım kadın duruyor birden. ve elimden tutup masaya götürüyor beni. çok sıkı tutuyorum elinden. bırakmasın beni! çok aramış olmalı kinyas’ı…
·
76 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.