Zihnin deri değiştirmesi ve sporun etkisi
~~~~~ Merhabalar arkadaşlar! ~~~~~
Dün Dünya'nın en zor aktivitelerinden biri olan Everestingi tamamladım.
Meraklısı için sürüş linkini buraya bırakıyorum
strava.app.link/A21DlXumJIb
(everestin yüksekliği olan 8.848 M yüksekliğe ulaşmak için seçtiğimiz bir rampaya defalarca çıkarak ulaşmak)
** Yaklaşık 30 tekrar 20 saat boyunca gece gündüz demeden tek başıma pedalladım.
***Böyle inanılmaz bir zorluğu aştıktan sonra insan kendi içinde level atlıyor. ( Şehir dışında köy yolunda ve çevrenin orman olduğu bir konumda sürdüm)
****Çünkü bir noktada fiziksel olarak her tarafınız ağrıyorken artık ağlamaya başlamış ve geri dönmek için zihniniz size çok onlarca çok mantıklı sebep sunarken..
# Tümmm sesleri susturup bedeninizi kırbaçlamak ve tüm acılara rağmen devam etmek sizi bambaşka bir seviyeye taşıyor! #
~~~ Özellikle 16. Saatte yaklaşık 6700 metre de mentalitem tamamen tükenmişti. Çok ama çok zor iki tur daha attıktan sonra kontrolü geri almayı başardım. Ve asla az kaldı diyerek motivasyon sağlayamıyorsunuz bir tırmanış bile ağır geliyor.
----- İki benliğiniz içinizde sürekli kavga ediyor !! ------
°°°°Biri Ağlak; sürekli pes etmenizi söyleyen
°°°°İkincisi Savaşçı; ve durmanız için sadece ölmeniz gerektiğini söyleyen!
∆ Hangisinin sizi ele geçirmesine izin vereceğiniz büyük bir irade savaşı ile ortaya çıkıyor. Ve vardığım noktadan memnunum 😊
~~ Peki Neden böyle bir şey yaptım? ~~
Öncelikle kendimi sınırlarımın ötesinde zorlayıp bunu başarmaya, savaşçı benliğimi ağlak benliğimden sıyırıp atmaya çok ihtiyacım vardı.
O zamanlarda takip edenler bilir dağılmış durum böyle.
Bitiremeseydim eğer bahane kabul etmeksizin eskisinden de berbat halde olacaktım.
•Sürüş içerisinde çok fazla zorlukla karşılaştım.
••Gece saat 2'de nerdeyse bütün yemek zulam hayvanlar tarafından çalındı. Gece bir de onlarla mücadele ettim.
•••Gece aşırı sisten dolayı sürüşüm çok aksadı ve çok tehlikeli bir hal aldı.
••••Saat 4 hava da 4 derece iken sisten dolayı bir süre ara vermek zorunda kaldım ve soğukta bir sandalyenin üzerinde titreye tireye güneşin doğmasını bekledim. (2 saat)
•••••Dizlerimin ve bacaklarımın ağrısından bahsetmiyorum bile!
~~ Geri dönmek için bütün şartlar sağlanmışken gözümü kan bürümüş bir şekilde sonuna kadar ilerledim. Ve insan böyle bir aktiviteyi başardıktan sonra kesinlikle eski halini öldürmüş oluyor.
•• Bildiğiniz zihin tam anlamıyla deri değiştiriyor! ••
Ve şimdi sanırım çatlak bir parmak ve ağrıyan diz ve dizimin arkası ile kaldım ama sonuna kadar değdi! 💪😊 Sonuç olarak eski Mert öldü yaşasın yeni Mert! :)
Hayatımın en zor savaşlarından birini sizlerle de paylaşmak istedim. Okuyanlara teşekkürler, sporla kalın 🙏🙏💪
·
189 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.