Aşk ve erdemli olmak üzerine bir hikaye.. Yazarın botanikçi olmasından kaynaklı oldukça pastoral bir çerçeve üzerinden anlatılan bir hikaye vardı. Aynı zamanda konu erdemli olmanın üzerine, zenginlik, gösterişin ne denli önemsiz, asıl hakikatin, doğrunun erdemli bir insan olunarak bulunabileceğine atıfta bulunan örneklerle dolu bir anlatımdı. Hikayenin anlatıcısı ihtiyarın konuşmaları özellikle bolca altını çizmeye müsait konuşmalarla doluydu. Bu sebeple sadece ikilinin aşkı üzerinden giden bir hikaye desek yalan olur, hatta ikinci planda bile denilebilir bence. Zira ikilinin aşk, sevgi üzerine kendileriyle bağ kuracağımız fazla bir diyalogları bulunmuyordu. Kitap bir de 113 sayfa olunca derin bir aşk hikayesinin içinde hissedemedim kendimi. Sadece bir aşk hikayesi beklentisi içinde okumak istenirse yetersiz, onun dışında hayat dersleri, hayatın amacı olarak değerlendirilirse doyurucu bir metin diyebiliriz. Konusu ise; Paul ile Virginie, bahtsız anneleri ve kaderin onları savurmuş olduğu bir köyde hemen herkesten uzak bir hayat sürmektedir. Birlikte büyüyen, ta küçüklükten evlenecekleri konuşulan bu iki dost birbirlerinin olmazsa olmazıdır. Bu köyde çiftçilik yapmakta, yaşamlarını idame ettirmektedir. Ancak bir gün Virginie’nin teyzesi yazdığı bir mektupla yeğenini yanına çağırır ve onun eğitimiyle ilgilenmek istediğini, tüm mirasını kendisine bırakacağını söyler. Virginie hiç istemese de, annesinin mevcut ekonomilerinin kendisini çok uzun süre idame ettiremeyeceğini söylemesi üzerine bu teklifi kabul eder. Bu yolculuk ise peşi sıra gelecek felaketlerin aslında ilk adımıdır… “Kötü kalplinin vereceği ekmek insanın ağzını çakıl taşıyla doldurur.” “Gitmek için bunca sebep düşündüğünüz de kalmak için bir tane bile gelmedi mi aklınıza ?”

Paul ile VirginieB. S. Pierre · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20191,649 okunma

·

97 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ebru