Dino Dino Dino, geh geh geh geh
En sevdiğim yazarlardandır 
Ray Bradbury . Gerek bilimkurgu, gerek fantastik, gerekse korku/gerilim türünde verdiği eserlerini oldukça başarılı ve keyifli buluyorum. Bununla birlikte Türkçedeki beş kitabını okudum ve hepsinden de mutlu ayrıldım. Bunlar; 
Fahrenheit 451, 
Mars Yıllıkları, 
Resimli Adam ve 
Sonbahar Ülkesi. Yer yer durağan öyküler de yazsa anlatımını eğlenceli buluyorum.
Gelelim Dinozor Öyküleri adlı öykü derlemesine. Dört öyküden ikisini bayağı sevdim, ötekiler ise kötü olmasalar da ortalama olduklarını söyleyebilirim. İki şiirin birini beğendim, diğeri pek bana göre değildi.
İlk öyküde şuna benzer bir konuşma geçiyor dinozor olmak isteyen çocukla papaz arasında (#238471222);
"Tanrı öldürecekse dinozorları neden yarattı Peder?"
Peder elbette hepimizin duyup da şaşırmayacağımız bir yanıt verdi bu soruya:
"Tanrı'nın işine akıl sır ermez çocuğum."
Yani, her sıkıştığında din görevlileri bizlere de böyle söylemez mi? Konumuz elbette din/inanç eleştirisi değil. Ancak bu öyküde her meraklı çocuğun soracağı soruyu soruyor dinozor olmak isteyen çocuk. Bunun gibi gerçek yaşantımızda da karşılaştığımız olayları görmek ayrıca gülümsetti.
Özünde bilimkurgu da budur bence. Gerçek yaşamda karşılaştığımız ya da olabilecek olayları gelecekte, başka bir gezegende, yıldız sisteminde, galakside vb. yerlerde bize gösterip bir fikir, bir... düşünmek için alan verir. 
Carl Sagan gibi bir bilim adamı, 
Edgar Rice Burroughs'nun 
John Carter: Mars Prensesi adlı roman dizisinden etkilenmiştir. Bunun gibi daha birçok yazar, düşünür, bilim insanı bilimkurgu yazarlarından etkilenmiş ve esinlenmişlerdir. Bilimkurgunun bu gücü yadsınamazdır. Buradan şuraya bağlamak istiyorum aslında:
Bilimkurgu yapıtlarını okuduğunuzda beklentiniz "çekerim lazer tabancasını s..... galaksiyi," ya da "Işın kılıçlarıyla dalalım aaabi," olmamalıdır (bu arada Star Wars ile Star Trek'i severim orası ayrı). Burada bilimkurgu yapıtı size ne gibi fikirler veriyor, ufkunuzu nasıl genişletiyor, önemli olan işte budur.
Bradbury Dinozor Öyküleri'nde kendi deyimiyle "şöyle şöyle olsa ne olurdu?" türünden öyküler yazmış. Kendine özgü eğlenceli ve akıcı diliyle de çok tatlı bir iş ortaya koymuş. Bir Gök Gürültüsü Sesi bu derlemedeki en beğendiğim öyküydü. Öyküde zaman yolculuğu yapılıyor, tat kaçırmamak için yalnızca bunu söyleyebilirim.
Yazarı beğendiğim için çok nesnel bir yorum yapamıyorum. Ancak bu kısacık kitap bilimkurgu/fantastik türünde okumayı sevenlere önereceğim bir eser. Kalın sağlıcakla.
·
263 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.