Gönderi
Of! Of! Of! Yüreğim tükendi. Ne bitmek bilmez çile, ızdırap Ana'nın çektiği böyle. O asil, şefkat, dürüstlük dolu yüreği ne hale geldi 251 sayfada Ana'nın. Kocasının merhametsiz, soğuk, bencillik dolu Babalık figüründe erkekliğimden utandım.
Tartışılan bir konudan girmiş. Annelik çocukla biyolojik bir yakınlık iken babanın böyle bir durumu yoktur. Anne içinde filizlenen bir can görürken baba cinsel ilişki sırasında oluşan bir canlı olarak mı görüyor? Bu hikâyede baba tam da bu rolde. Tatminini sağlamak için girdiği cinsel ilişkide bir sonuç. Ana ise içinde canlanan bir filiz bir can görüyor. Onlara duyduģu sevgi, şefkat, merhamet olaganüstü! Yemiyor yediriyor tabirinden fırlamış Ana'mız. Babamız ise eğlence peşinde bir adam ki dayanamayıp şehre kaçıyor. Ana kocasının yollarını beklesede hayata karşı direniyor.
Köyde feodalitenin hüküm sürdüğü topraklarda kendilerinin olmayan toprakları işleyerek direniyor. Kendi dişiliğinin, olgunluğunun verdiği cinsel haz duygusuna direniyor. Erkeksiz kalıp köyde dönen dedikodulara direniyor. Bir daha çocuğunun olamayacak olmasına direniyor. Direniyor! Direniyor! Ta ki vucüdundan akan o taptaze kanın getirdiği cinsel hazlara yenilene kadar. Evet, bir kahya ile günaha giriyor. Geri kalan yaşamından sonra bu günahıyla yaşamaya çalışıyor. Izdırap, çile dolu günlerin başlangıcı. Kadercilik anlayışı. Kör kızının ölüşü ve kominist oğlunun idamı. Herşeyi bu günahına bağlayıp ömrünü tüketiyor.
Sevdiğim oğlu dipdiri, heycanlı bir çocuk. O bir komünist. Köye geliyor anasına anlatıyor. Anlamasa da oğlu babasına benzediğinden ona ayrı değer veriyor ve bundan pek akıllı buluyor. Köy yerinde anlatıyor bunlar eşkıya düzeni diyorlar. Toprağı paylaşalım, zenginliģi ortadan kaldıralım diyor eşkıya düzeni diyorlar. O anki feodal düzeni anlıyorsunuz. Ve ayrıca devlet komünist avı peşinde.
Yinede bir satır var ki ideolojiler uğruna harcanan hayatlar. Dava diye kuruyan vicdanlar. Küçük oğlu idama giderken Ana öne atılıyor. Oğlum, diyor. Oğlanın içi giderken yanındaki kız şunu söylüyor 245. sayfada.
- Arkadaş, aklından çıkarma, artık ne anan, ne baban, ne de bir sevdiğin var senin! Sade, yalnız, ortak bir davamız var, o kadar!
Bu kupkuru bir vicdan! Gözleri yaşla dolu, yüreğinden et kopan bir Ana karşısında akıl alır cinsten değil.
·
24 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.