Aşkın ve Savaşın Gündüz ve Geceleri okuduğum en iyi Galeano kitaplarından oldu. Latin Amerika'yla iç içe bir bellek karşımızda.Yazarın hafızasına şaşmamak elde değil. "Ben, hatırlama takıntılı birisiyim"diyen yazarımız her kelimesiyle Latin Amerika'yı ve bu topraklardaki insanların mücadelelerini anlatırken bize de unutma hatırla demiş.Evet biz de unutmuyoruz bu topraklardaki insanlara yapılan haksızlıkları, işkenceleri, kararnamelerle karartılan hayatları. Karl Marx’ın “Çürüme, doğada olduğu gibi tarihte de yaşamın laboratuarıdır.” sözüyle başlayan kitap Latin Amerika’nın işkencelerle, kayıplarla, sürgünlerle, ölümlerle; ama diğer yandan da mücadele, umut ve direnişle dolu tarihinden mürekkep notlardan oluşuyor. Üzerine tarih düşülmüş bir günden arta kalanlar, hafızaya kazınan bir olay, hatırlanan bir kişi… Latin Amerika’nın cesur işçileri, devrimcileri, entelektüelleri, fahişeleri ile olan anılar, anımsamalar… Galeano dili çok boyutlu bir işlev olarak kullanıyor ve gerçekleri yaşanan ne ise tüm çıplaklığıyla gözler önüne seriyor.Bir günce gibi kısa kısa anlatmış bunu bölümler halinde.Bunda gazeteciliğinin payı büyük diye Anlatımında katı bir değil, bir şiirsellik, akıcılık var. Kitabın sonunda yazarın kitaplarının yasak olduğu ülkesi Uruguay'dan gelen bir gazeteci ile yaptığı sohbet var,şöyle ki _Hayatı, yazarlığı, kitapları hakkında konuşan Galeano kısa metinler yazmasını şöyle açıklıyor_: “Bir kilo verme tedavisi. Her seferinde, daha az sözcükle daha çok şey söylemek.” Yazara bırakarak sözü şu cümle kitabı özetliyor:"Aşkın ve Savaşın Gündüz ve Geceleri: Kendi belleğimle bir tür sohbet…”

Aşkın ve Savaşın Gündüz ve GeceleriEduardo Galeano · Sel Yayıncılık · 2020300 okunma

·

58 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kitaplarıngamzesi