İ.Ö 491 yılında Persler, Ege adaları ve anakaradaki kentlerden, teslimiyet işareti olan "toprak ve su" talep ettiler. Atina ve Sparta, teslim olmamakla kalmadı, aynı zamanda Pers elçilerinide öldürdü. Atinalılar, elçileri ve tercümanlarını Grek diline karşı suç işlemekten mahkemeye çıkarttı ve mahkeme sonucunda öldürdü. Spartalılar ise basit bir şekilde elçileri bir kuyudan aşağı attı. Darius 490 yılında istilaya başladı fakat seferi, Marathon' da, deniz kıyısında Atinalı bir silahlı piyade ordusunun, kendilerinden çok daha büyük bir Pers gücünü bozguna uğratması ile sona erdi...
Marathon, Pers tehdidinin sonu değildi. Darius'un oğlu ve halefi Kserkses'in yönetimindeki Persler, on yıl sonra daha güçlü bir şekilde döndüler. 480 yılının yazında Pers ordusu, Euboea açıklarında müttefik Grek donanması karşısında yenilmese de durduruldu ve Pers ordusu, Grekler ile karada, Thermopylae geçidinde karşı karşıya geldi. Dağlar ile deniz arasındaki alanın pek dar olması, müdafaa durumundaki orduya, kendisinden çok daha büyük bir güç karşısında avantaj sağlıyordu. Perslere, dağda Grek mevzilerinin arkasından geçen bir patikayı gösteren Ephialtes'in ihaneti olmasaydı, yedi bin Grek, mevzilerini, Persleri ilerlemekten caydıracak kadar uzun bir süre tutabilirdi.
Mevzilerini Persler öğrendikten sonra Sparta Kralı Leonidas, küçük bir artçı birliği hariç tüm askerlerini gönderdi. Üç yüz Spartalı, geçidi, ana Grek güçleri daha uygun konumlara geçene kadar tutarak on yıl önceki tereddütlerini telafi ettiler. Üç yüz Spartalı, yedi yüz Thespia'lı, birkaç yüz Thebai'li ve diğerleri ile birlikte savaşarak öldüler. Efsanevi bir mezar yazıtları vardır: "Ey yolcu, gidin ve Spartalılara söyleyin, burada onların yasalarına itaat eden bizler yatıyoruz...
Thermopylae, askeri bir mağlubiyet olsa dahi Spartalıların değerleri açısından bir zaferdi.
Sayfa 33 - Bilge Kültür Sanat.
·
108 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.