Mükemmellik
Mükemmel olmak zor değildir. Zorluk, mükemmel olamamaktır! Örneğin; hendese (geometri), matematik zor değildir, zorluk o mükemmelliği görecek kadar mükemmel olamamaktır. "İnsan vücudundaki damarların toplam uzunluğu yaklaşık 100.000 km'dir. Diğer bir ifadeyle damarlarımız Dünya'nın etrafını 2.5 kere dolaşabilecek kadar uzundur." Bunun zorluk neresinde? Eğer bu zorsa bu zorlukla biz bir ömür nasıl yaşıyoruz? Şimdi biz bu denklemin denkliğini arasak ve sonucu bulsak kolay, bulamazsak zor mu olacak! Neden ortada duran bu kusursuzluğa hayran olup onu sevmiyoruz da, çapsızca onu kolaylık veya zorluk kategorisine sokup ondan daha mükemmel olmaya çalışırken gülünç oluyoruz? İzahını getiremediğimiz her mükemmellikte neden ilk tercihimiz onun mizahını yapmak oluyor? Senin kıt aklın buna izah getiremedi diye bu iş zor mu oldu! Zaten insan izahını getiremediği şeyin mizahını yapması da gülüp eğlenmek için de değildir. Temelde olan kendi eksikliğini bu şekilde manipüle eder. Bu tip insanlar kendilerini mükemmel görerek, mükemmelliğini doğrudan yada dolaylı olarak reddedenlere karşı da ilk tepkileri tabi ki bildiğiniz gibi; aşağılayıcı! Şunu diyemezler; "bu zor değil, ben mükemmel değilim. Zira bu zor olsaydı vücuda nasıl gelecekti." Farz-ı Muhal bir zorluk mevzu ise bu zorluk, onun yokluktan varlık alemine olan zuhuru olmalı ki; burada da "O'na" bir zorluk yoktur! Senin bunu anlaman yada anlamaman hendesenin suçu değil ki; "sen zorsun" diyerek mükemmel olana dil uzatıyorsun. Demen gereken tam olarak şu: "ben mükemmel ve kusursuz yaratılışımın her zerresine karşı ilk vazifem olan "hayranlık duyma" basiretini gösteremeyecek aciz bir varlık olarak, kusursuzluğumun içinde ki kusuru hortlattım. İşte bu da benim başarım." Ne yani bizde ona şunu mu diyeceğiz; "Matematik zor değil kelimeler kifayetsiz." Maalesef bizde kifayetsiz bir şeyle kifayetsizliğe izah getirmeye çalışırken, aşağılanmaya muhatap olmayı göze almalıyız! Zorluk bir şeyi başaramanın neticesinde doğmaz. Eğer öyle olsaydı her başarısızlıkla mükemmelliğe bir adım daha yaklaşılmazdı. Seni mükemmelliğe yaklaştıran zor değil ancak "güzel" olabilir. Burada zor olan, zor diyerek gülüp geçen, alay edip kendince güldürmeye çalışan kişinin ta kendisidir.
Yani başlangıç noktasına geri dönecek olursak, "zorluk mükemmelliği göremediği için mükemmel olamamaktır." Çünkü göremediği için ulaşamadığı her şey ona zor gelir. Gözü görmeyen birinin karanlık bir odada mum yakmaya çalışması kadar trajikomik bir durumdur bu. Mumu yaksa bir dert, yaksa aydınlıktan faydalanması başka bir dert. Şimdi gelde buna kelimeler ile izah getirip yaptığının saçmalığını anlat! "Sen körsün bunu yapsan da işe yaramaz" desen ayıp olur, bırak ben yakayım desen ve yaksan, bu seferde inandırman imkansız olur. O yüzden tamamının matematikten müteşekkil olduğu hayatımızı zor yapan matematiğin kendisi değil, onu anlatamayan ve dolayısıyla anlayamayan bizleriz.
Muhammet Çılgın✍️
·
198 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.