Ne zamandır sabah akşam beraber oldukları düşünülünce hâlâ aynı arzuyla onu is- tediğine kendi bile inanamıyordu. Arna hâlâ doymamıştı ona, doyamazdı da.
Pencereden süzülen, insanı huzurla dolduran ay ışığı dışında oda kapkaranlıktı. Gözleri karanlığa alışana kadar diğer bütün duyuları alarma geçmişti. Yaklaştıkça koku- sunu burnunda hissediyor, dondurma arabasını bekleyen bir çocuk gibi her saniyesi saatlere dönüşüyordu. Üzerine uzanması, dudaklarını dudaklarına yapıştırması, içini ru- huyla doldurması an meselesiydi artık.
"İyi geceler hayatım."
Gözleri fal taşı gibi açıldı. Tüm bunlar büyük bir pla- nın parçası değil, küçük bir planın talihsiz sonuçlarıymış demek ki yalnızca. Kaldı ki sanki kendi kuralıymış gibi, Roslynn'in koymuş olduğu "hamile kaldıktan sonra sevi- şilmeyecek" kuralına böyle sıkı sıkıya uyması hiç de adil değildi ayrıca. Onun yanında boylu boyunca uzanıyorken, onu dünyadaki her şeyden fazla isterken nasıl olur da böy- le kayıtsız kalabilirdi?
"Anthony..."
"Efendim?"
Keskin sesi tüm cesaretini öldürmüştü. "Yok bir şey," dedi mırıldanarak.
İki şampanyadan daha fazla içmiş olmadığına lanet ede- rek, öylece tavana bakıp kalp atışlarını saymaya başladı. Ama bir sonraki sabah Frances evleniyordu ve her zaman- ki bulantısından daha fazlasına kesinlikle ihtiyacı yoktu. Ama uyumanın böylesine imkânsız olacağı bir yatakta ge- ceyi geçireceğini nereden bilebilirdi ki. Daha dün gece ilk defa başını göğsüne dayamasına izin vermişti Anthony ve kendi kalp atışları yerine onunkileri sayarak uyumuştu hu-zur içinde. Yalnızca bir gün, dedi içinden; Dünya'nın aksi yöne dönmeye başlamasına yalnızca bir gün yetiyor...
O anda Anthony inleyerek kendisine döndüğünde, onu belinden tutup dudaklarına yapıştığında tek soru sormadı; yalnızca bu anı mutlulukla kabullendi. Az önceki hayal kı- rıklığından sonra öyle büyük bir hazla baş başaydı ki şu an, aklındaki her şey uçup gitmişti. Gurur... Gurur bu duy- guyla boy ölçüşemezdi... Onu seviyordu ve bunu ona gu- rurunu ayaklar altına almak pahasına da olsa söyleyecekti. Ama şimdi doğru zaman değildi. En azından şu an aklının başına gelmesi ve sevişmelerin tatsız bir şekilde yarıda ke- silmesi riskini almak istemiyordu...
Sayfa 415
·
1 artı 1'leme
·71 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.