Item: Yabancı - Elyel
Rating: 7 puan verdi
Author: Sue

Sue

@Missbookthief·

16 Nisan 12:50

816 syf.

· Kitabı okudu

7/10 puan verdi

7 günde okudu

BİR DEVRİN SONU

Gerçekten de başlıktaki gibi bir devir sonunda kapanıyor. Herkes hayatının kıyısından köşesinden duymuştur Yabancı'yı adı yıllarca pek çok olayla anıldı çok eleştirildi hatta olayı bilenlerler de vardır neler neler oldu. Klişe laflar etmeyi sevmem ama lisede serinin ilk kitabını arkadaşımın sırasında görüp okuyabilir miyim diye sorduğumda o zamanlardan beri içimde yaşattığım hikayeyedi bir yerde bitmeliydi ama nerdeyse 6-7 yıl aradan sonra çıkan son kitabını alıp okumam ve hikayeyi içimde yarım bırakmaktansa bitirmem gerektiğini biliyorum. Lisede daha önce hiç o gibi bir karakter okumadığım için Ediz Çağırandan etkilendiğimi söylemekten utanmıyorum fakat yıllar sonra lise ve üniversitesi bitmiş üniversite mezuniyeti üzerinden belirli bir zaman geçmiş biri olarak Ediz'in hiç bulaşılmaması gereken tehlikeli biri olduğunu biliyorum. Bundan kitap sonunda Öznur kendi el yazısıyla yazdığı veda kısmında bahsetmiş. İlk kitapta Ediz'in Doğa'ya gitmesi için uzattığı araba anahtarını gerçek hayatta elimize aldığımızda arkamıza bile bakmamalıyız. Spoili ortaya karışık yorum: Son kitaba gelirsek Ediz'in ağzından önceki kitaplarda olan olayları olduğumuz iki bölüm vardı ve ben daha çok olmasını isterdim. Öznur yıllar önce son kitap için tamamen Ediz'in kitabı olacak demişti ama onun bakış açısından sadece iki bölüm okumak beni tahmin etmedi. Bu arada kitaba puanim yedi olsa da dolu dolu bir hedi değil hele son bölüme puanım altı. Özellikle Ediz intihar etmeye kalktı fakat dedesinin onu kurtardığını öğrendik ben ayrıntıları görmek istedim. Arabadan nasıl çıkarılırdı ve nasıl öldü süsü verildi kısa bir paragrafla son bölüme yazılabilirdi. Kitap hakkında yapılan diğer yorumlardan bazıları Ediz'in bu kitapta çok farklı olduğunu adeta kişilik değiştirdiğini söylüyordu bana da aynen öyle geldi. Sana daha fazla zarar vermeyeceğim, bir daha kalbini kirmama izin verme deyip durdu ama daha kitabın başında -kendisi sonradan öldürmeyeceğini itiraf etse de- Doğa da koca kitap boyu travma yaratacak şekilde onu boğmaya çalıştı. Kitapta geçmiş sahnelerin nerdeyse hepsine değinilse de sanırım ikinci kitaptaydı tokat sahnesi unutulmuş gibi bahsi bile geçmedi. Bir yerde olaylar o kadar karışık gelmeye başladı ki gözüme, Atalay'ın Levent Çağıran'ı öldürmediği ortaya çıkıyor bunu aslında Gökhan yapmış madem bu kadar kurguda kritik ve önemli rolü olan bir adam var neden önceki kitaplarda figüran gibiydi. Her şey yine dönüp dolaşıp Osman Güngör'e bağlandı ve hiç şaşırmadım. İntikam için kız kardeşini kaçıracağım sen de gününü göreceksinden nerelere geldik ama uzamış gibiydi artık. Mesela Doğa ve Ediz kaçıyorlar sürekli sonra kovalamaca oluyor bunu atlatıyorlar Doğa yaklaşan fırtınayı hissediyorum diyor sayfalarca o fırtına gelmiyor sonra her şey değişecek ben çok değiştim diyor ama bir yandan yine aynı Doğa. Ayrıca kitabın kendini tekrarı özellikle geçmiş kitaplardaki kelimelerle veya bu kitapta bir karaterin söylediği tek paragrafın dönüp dolaşıp her bölüm kendini yeniden göstermesi. Bir yerden sonra sıkıyor. Mesela Doğa'nin kendini yine küvetin içinde sanması suyun içinde Ediz'i görmes, uzun koyu renk saçlarının yüzüne dokunması... Bu seriyi ilk okuduğumda betimlemeler hoşuma gitmişti fakat şimdi okuyucuyu kurgudan koparıyor ve kritik sahnelerde bile herkes edebi edebi konuşuyor bu da gerçekçiliğe gölge düşürüyor. Kitabın son bölümünde artık eve dönen Doğa 'nin nasıl yalnız bırakıldığını okumak beni sinir etti. Sözde en yakın arkadaşı Umay ailesiyle taşındı gitti annesi Doğa 'ya varlığını hissettirmedi, bir bakıyoruz, Doğa üniversite kazanmış ev tutmuş bile okula gidip geliyor bir bakıyoruz arabaya atlayıp kitapçıya gidiyorz, içeri nasıl olduysa gece vakti girip her yeri dağıtıyoruz, kitapçığın camı hayal mi gerçek mi bilmediğimiz şekilde kırılıyor. Son bölüme puanım bu yüzden düşük. Finali de beni tatmin etmedi. Ne oldu yani kaçtık gittik de nereye gittik ikisi de o kadar yorgun ki ne yapacaklar. Son cümle yola çıkan her insanın bir yere varmak için yürümediğini, yolun kendisinin varılnak istenen yerin kendi olduğu yazıyordu ama daha farklı bitmeliydi hissini atamıyorum. Tüm eleştirdiğim yerlerin yanında sonunda Ediz'in Doğa yapmadığı için senin beni affetmemen gerekirdi, senin yerine ben korktum kendimden demesi bunu konuştukları bölümü okumak doğru hissettirdi. Ayrıca gözümü kapatırsam Ediz'in Doğa 'ya gebertmek istediği biri degil de insan gibi davrandığı hallerini ve tavırlarını okumak güzeldi. Fakat kitabı okuduğum zaman boyunca sanki Öznur 'un asıl istediği çok farklı bir şeymiş de kurguyu sürekli değiştirmiş gibi hissetmekten alıkoyamadım kendimi. Ben ki yıllarca bu kitabı beklemiş her sene yüz farklı senaryo uydurmuş bir yerde de hayal kırıklığı içinde seriyi beklemeyi bırakmış biriydim. Fakat şimdiye çoktan unuttuğum teorilerim daha mı iyiydi acaba hissinden çıkamıyorum. İşte böyle arkadaşlar... Bu incelemeyle de bir devrin kapanışını ilan ediyorum. Zihninizde hikayenin eksik kalmasını istemiyorsanız beklenti içinde olmadan okuyabilirsiniz.

Yabancı - ElyelÖznur Yıldırım · Pegasus Yayınları · 2023405 okunma

169 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sue