Gün
eş kapımı tutmuş bırakmıyor
ya
kıyor.
Tepeye doğru kuruyan ağaçlar.
İncirin ak dallarına
sımsıkı
sarılmış yorgun yapraklar.
Begonvilin çiçeklerini
delip geçiyor
ışıklar.
*
Yan
ma ——
kan
lı
yan
gın :
Tutuşturur musun beni
de —— de :
kızıl kızıl
için için
yanıyor
mu
yuz
?