Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

yaşamak bir an içindeşair oldum baktım her şey yazılmış ressam oldum gördüm her yer çizilmiş seyyah oldum sordum dünya gezilmiş hiçbir yerde YENİ bulamadım benöğrendiklerimin çoğunu dinlediklerimden bildiklerimin çoğunu düşündüklerimden unuttuklarımın çoğunu yaşadıklarımdan yazdıklarımın çoğunu unuttuklarımdan çıkardımen uzun hep kendime konuştum başkalarına hep kısa yazmak istedim ne kendim dinledim ne başkalarıyetersiz iyi niyet kötüsüne yol açar söylenemiyor çok şey susmadançok bilen çok yanılır, az bilen daha çokunutmayın ki yaşam öldüresiye güzel değildiryalan ölümden daha çok yitirir yaşamı saklamak düşürür ağır ağır insanın düşeceği en alçak ortamı sözden korkmak, korkup susmaktırşairler şiirlerinde yaşamaz ulu yalnızlıklarında düşünür"yalnız seni sevdim, seni yaşadım" nasıl bir sevgidir bu, bilmiyorlar ki! "dün yine günümüz geçti beraber ölürsem yazıktır sana kanmadan"çok şey var, olmakla olmamak arasındavar oldum öyle anlar oldu ki var olmamak içindim kimi zamaninsan bir sonuç değil bence sürekli bir yaşamadır kısaca: sonuç varsa o insandırbenim bahçem yoksuldu iki dala bir yaprak düşerdi ağaçlarımdan kuşlarım ödünç alırdı kanatlarını işlerinden yorgun dönen arkadaşlarındanparçalar çıkarıyor kocaman romanlardan deyimler, bulgular, şiirlerden dizeler..doğa yenilenirken yinelenir gene papatya, gene gül, gene kayısı toplum yinelenirken yenilenir yarısı dündedir, yarındadır öbür yarısısevmek noktalanmaz o, noktadırbilim gitmeli bilenden bilmeyene varlıklı olmalı bilen karanlığı delen ışıklar gibi hep gülmeli öğretenseninle ölmek varken onunla yanlış yaşamakben her şeyi bileceğimi bilirdim de seni unutmasını bileceğimi bilmezdimahmaklığa alınyazısı demek alınyazısına bir ahmaklık çizgisi çizmektirbenim gücümdür bunları saran bende bitmedikçe bende başlamayan sakladığım sensinyaklaşmak yarıyı geçtikten sonra başlar eskisinin dışında yenisinin içindegelmesen önemli değil, gelsen önemli olurdu gelmemen benim büyük yalnızlığımı doldurduyitirmek korkusunu göze almak sevmeye eşit bir davranıştır bir ev, küçülür, büyür öbür evlerle oysa içinde ilk akla gelen yaşamaktır yaşanılır diye düşünürken düşüncelerle ölünür, beraber sevgilerlebüyümek en güçlü düşmesidir insanın doğadankesin konuşmak için bir şeyi az bilmek yeterdenizlerden geçerim, dosttan geçmem değil onun iyiliğinden, fenalığından geçmem onun yolundan değil, kendi yolumdan geçerim dost yok biliyorum ama, aramaktan geçmemanı yazmak ya da anlatmak bir savaş sürerken eski bir savaşı anlatmak gibi bir şeydir"Bellek, dökülmekte olan bir duvar resmine benzer." (Stendhal)
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.