Gönderi

Cumhurbaşkanı Ahmedinejad, 1956 yılında Germsar’da yoksul bir ailede doğmuştur. 1 yaşında iken ailesi Tahran’a taşınmıştır. İlk ve orta öğrenimden sonra üniversiteye yönelip Şehir Planlama Bölümü’nde okumuştur. Siyasi faaliyetlerinin başlangıcı bu döneme rastlamaktadır. İslam Devriminden sonra Müslüman Öğrenciler Birliği’nin kuruluşunda yer alan Ahmedinejad, İran-Irak savaşının başlamasıyla gönüllü olarak cephede yer almıştır. Burada Devrim Muhafızları Ordusuna katılmış, başta Maku bölge komutanlığı olmak üzere önemli görevler üstlenmiştir. Aynı anda üniversite eğitimini de sürdüren Ahmedinejad, şehir planlama alanında yüksek lisans yapmıştır. Ardından üniversitede dersler vermeye başlayan Mahmud Ahmedinejad, bir müddet sonra Kürdistan eyaletinde vali danışmanı olmuştur. Erdebil kentinin eyalet statüsüne kavuşmasıyla birlikte buranın valisi olmuş ve 1997 yılına kadar bu görevi sürdürmüştür. Bu tarihte doktorasını da tamamlayınca valiliği bırakıp üniversiteye geçmiş ve hocalık yapmıştır. 2005 yılında Tahran Belediye Başkanı olmasının ardından Cumhurbaşkanı olarak seçildiği 2006 yılına kadar bu görevi sürdürmüştür. Cumhurbaşkanlığına adaylığını koyduğunda mütevazı yaşamı, dindar kişiliği ve ezilenlerden yana aldığı tavırla dikkat çekmiştir. Rakiplerine göre oldukça mütevazı imkanlarla yürüttüğü seçim kampanyasında öne çıkan söylemleri şunlar olmuştur: · Becerikli hükümet, yaygın adalet · Dürüst yönetim ve idari yozlaşma ile mücadele · Hükümet ve halk arasındaki mesafeyi ortadan kaldırmak · İslami hükümet · Güç yerine hizmet söylemi · Banka kar oranlarını düşürmek · Halkın eleştirel ve katılımcı katkılarıyla siyasi ilerlemeyi sağlamak · Yerli üretime öncelik · Milli, tarihi ve İslami İran kültürünü güçlendirerek kültürel yozlaşmaya karşı mücadele etmek Bu ve bunun gibi söylemlerle seçimlere katılan Ahmedinejad, seçimlerden galip çıkarak İran’ın 6. Cumhurbaşkanı olmayı başarmıştır. Seçimlerden sonra özellikle yoksul kesimler ve mahrum bölgeler lehine kararlar alıp çalışmalar yapmasıyla halkın kabulüne mazhar olan Ahmedinejad, dış politikada sert söylemler kullanmıştır. İsrail karşıtı söylemlerinin yanında nükleer çalışmalara hız vermesi de dış dünyada endişe ve tepkilere yol açmıştır. Böylece İran’a yönelik baskı ve ambargolar şiddetlenmiştir. Bir yandan ambargoların etkisinin artması, diğer yandan devletin ekonomik alanda normalleşme politikaları çerçevesinde sübvansiyonları kaldırmaya başlaması ekonomik sıkıntılara yol açmıştır. Bu da toplumda rahatsızlık yaratmıştır. Bunlara ek olarak siyasal, sosyal ve kültürel alanda hükümetin bazı katı tutumları özgürlüklerin kısıtlanması olarak okunmuştur. Bu şartlar altında yeniden Cumhurbaşkanlığı seçimleri yapılınca Ahmedinejad aday olup bir kez daha seçimleri kazanmıştır. Ancak bu kez seçimlerde hile ve şaibe iddiaları gündeme gelmiştir. Muhalefet seçim sonuçlarını tanımadığını ilan ederek meydanlara çıkmış, çok büyük protesto eylemleri ve çatışmalar yaşanmıştır. Dini lider, Ahmedinejad’ın Cumhurbaşkanlığını onaylayarak ondan yana tavır almıştır. Bu noktadan sonra protesto gösterilerine çok sert müdahalelerde bulunulmuş ve muhalefetin lider kadrosu başta olmak üzere birçok kişi tutuklanmıştır. Muhalefetin bastırılmasından sonra Ahmedinejad rahatladığını düşünmüş ancak bu çok uzun sürmemiştir. Kısa bir süre sonra cumhurbaşkanı ile dini lider arasında uyuşmazlık çıkmıştır. Bu uyuşmazlığın birçok nedeni olsa da temelde görülen şey Ahmedinejad’ın dünürü Rahim Meşşai’nin din adamları tarafından sapkın düşüncelere sahip birisi olarak görülmesine rağmen Cumhurbaşkanının Meşşai lehine tavrında ısrar etmesi olmuştur. Ahmedinejad, Meşşai’yi Cumhurbaşkanı Başyardımcısı olarak atayınca dini liderin tepkisini çekmiş ve onun emriyle bu atamadan vazgeçmek zorunda kalmıştır. Yine Ahmedinejad İstihbarat Bakanı’nı görevden alarak dini liderle ters düşmüş ancak dini liderin emriyle göreve geri getirmek zorunda kalmıştır. Bu anlaşmazlıkta Devrim Muhafızları Ordusu gibi önemli kurumlar doğal olarak Ahmedinejad’a karşı saf almıştır. En son Millet Meclisi seçimlerinde de dini lider yanlıları mecliste çoğunluğu ele geçirince Cumhurbaşkanı için alan iyice daralmıştır. Şu anda neredeyse iş yapamaz duruma gelmiş olan Ahmedinejad Haziran 2013’te görevinin bitmesini beklemektedir. Ancak bu durum Ahmedinejad’ın tamamen inzivaya çekileceği anlamına gelmemektedir.
Sayfa 82 - Mahmud AhmedinejadKitabı okudu
·
49 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.