Video: youtu.be/gNHx28QeW-o Haney Yaşamalı. Tahsin Yücel'den okuduğum 2. kitap. Haney Yaşamalı; 9 öyküden ve 83 sayfadan oluşuyor. Haney Yaşamalı, 1955 yılında yayımlanmış. 1956'da 2. Sait Faik Hikâye Armağanı'nı kazanmıştır. Kitaptaki hikâyelerde; insanın günlük yaşantısından doğadaki diğer canlılara varıncaya kadar geniş bir yelpazede temalar sunuluyor. Hikâyelerde umudun sık sık tekrarlanması, okuru diri tutacak düzeydedir. Aradan geçen 69 yıla rağmen insan, yine insandır. Kitaptan bazı alıntılar: Ufak tefek, kara kuru bir böcek de olsa istendi mi sevilebilirdi (7). Ne var ki o da bütün yalnızlar gibi çok düşünürdü (8). Kelebeklerin, kanatları çıkmadan önce bir zaman karanlık bir kozada kalmaları, en büyük, en gerçek sevinçlerin, acılardan, karanlıklardan sonra geldiğini anlasınlar diyeydi (10). Konuşmak, anlaşmak, sevmek ne güzel şeydi, iki olmak ne güzel şeydi (11). Dolu dizgin bahar gelmişti (19). Hatırını sayar görünmeleri eski bir alışkanlıktan başka bir şey değildi (20). Evlenmemişsiniz, bir başkasıyla mutluluğa erişilemeyeceğini önceden anlamışsınız (26). İnsanlar düşüncelerinden daha zayıf (28). O zamanlar sen yoktun, beni bu dünyaya bağlayan hiçbir şey yoktu (29). Yürekleri nasır tutmuş insanların çağında, paradan başka hiçbir şeyin para etmediği çağda (32)... Çözemeyeceğimi önceden bildiğim meseleler üzerinde kafa patlatmam aptallık olurdu (35). Orospular ucuzlaştıkça iyileşirler (36). Oysaki ölüm bu, bugün onu bulduysa yarın seni bulur, bir bakarsın iki eli yakandadır (37). İnsanların didinmesi boşuna değil, bunca insan boşuna çene patlatmamış: Yaşamak güzel (48). Umut doluydu gözlerin, gözlerini içi gülüyordu. Gelecek günlere güveniyordun (56). Çoktandır dilim tutukmuş da birdenbire konuşuvermişim gibi bir duygu vardı içimde (63). Memurluk mu, düşman başına (66). Sofrada herkes yemek yerken, eli ağzı boş durunca bir tuhaf oluyor insan, küçülüyor nedense küçümsendiğini sanıyor, kendini lüzumsuz buluyor, bu duyguyu gidermeye çalıştıkça daha da küçülüyor (66). Baktıkça mor dağlarda açan yaban çiçeklerinin kokusunu duyar gibi oluyordu (73). Herkes yorulur, insan olan herkes. Büyük adamlar bile, İsmet Paşa bile (76). Hükûmet adamına güven olmaz (78). Mutlaka okumalısınız. :)

Haney YaşamalıTahsin Yücel · Yenilik Yayınları · 195599 okunma

··

735 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.