Yazamıyorum
Keşke ağlayabilsem;
Şu ekranın öbür tarafına,
İlham kaynağım bitti tükendi,
Bilir misin?
Keşke ulaşabilsem,
Şu ekranın arkasına, öbür tarafına,
Elimle elinizi sıkabilsem,
Kahve yapıp, kırk yılın hatrını çıkarabilsem.
İlhamım yok oldu,
Yazamıyorum.
Keşke,
Anlatabilsem,
Anlatamıyor, yazamıyorum.
Şiir okuyorum,
O kıvılcım alevleniyor,
Lakin haddizatında boş bir heyacanlanma,
Safderunluğumdur o;
Yazamıyorum.
Bilmiyorum yine yazmayı öğrenmeyi.
Dünyanın üzerinde
Kartaldım, uçuyordum.
Kanatlarımı kestiler, şimdi sadece oturmak,
Boş boş okula gidip,
İlham alıp,
Kağıdı dolduramamak.
Üzgün olmasam,
Hayatta olmazdım büyük ihtimalle,
Ama, ne olursa olsun,
Hayattayım hâlâ,
Yazamasam da,
Elim tutuyor,
Yemek yeme kabiliyetim,
Türkçe'ye duyduğum sevgi,
Hepsi duruyor.
Ama,
Bir şekilde,
Bir gün,
Bir saat,
Bir dakika, saniye,
Yazamamaya,
Mutluluğumu unuttum.
Şimdi de fark ettim,
Türkçe'ye duyduğum sevgi,
Onu tamamlama refleksi,
Haddizatında okumaya,
Edebî şeylerin aşkından geliyormuş,
Yazıyorum, yazamıyorum,
Önemli değil!
Türkçe'm, kitaplarım var:
Ben mutluyum!..
·
79 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.