2018’de Kaçan Ayna’yla rastlamıştım Papini’ye, 1K sayesinde. O zamanlar buralarda kitap keşfedebiliyorduk (kamu spotu bitti) Sonra yıllar geçmiş. Güzel bir kitap, silik bir anı, hatırda kalan bazı imgeler bazı öyküler. Öyle kalmış. Düşsel Konçerto ihtiyacım olan bir anda karşıma çıktığı için mutluyum. Bir dejavu gibi, empati gibi, ‘ben’lerin içinde kayboluş gibi… gibilerce bir kitap oldu. Özlediğimi unuttuğum ‘ben’leri de hatırladım. Hatırlayınca özledim çokça. Dönmek istemedim ama. Özlemek sadece. Suyun yansımasında eski ben ve bugünkü ben... Eski ben değişik bir hikaye okumanın ve keşfetmenin verdiği heyecanı sevmişti. Bugünkü ben eskisiyle beraber var olamayacağının farkında. Hayalperestliğine öfkeli, kibrine gülüyor uzaktan -farklı bir kibirle belki de. Gelecekteki benin de bugünküyle anlaşamayacağından da emin gibiyim. Hoş ben bugünkü kendimle bugün bile anlaşamıyorum ama konu o değil. Aynı öyküde aynı şekilde yıkanmıyor insan. Yıllar geçtikçe su da değişiyor, insan da, öykü de. Aynı gibi gözükse de. Bu deneyimi yaşadığım için mutluyum. Bazı sorular aynı ama. Aynı şekilde cevapsız. Cevapsızlığı kabul edilmiş, bu sefer daha sakince. Geride kalan iki yüz küsür yıl önce yaşamış olan biriyle sorudaş olmanın verdiği garip hoş diyebileceğim bir his. Kaçan Ayna’ya yazdığım yazıda da benzer şeyleri söylediğimi hatırlıyorum. Papini her yaşımda içime dokunuyor. Kaleminin samimiyetini samimiyetle hissediyorum. Hikaye ardına sakladığı kendini, arayışını, kayboluşlarını… Çok dürüst, ama kurgusal olarak. Dümdüz söylemek yerine hikayelerle düşünüyor, hikayelerin ardında yapıyor itiraflarını. Her yazar öyle değil mi bir yerde? Olabilir. O zaman itiraf ettiği şeyler ilgimi çekiyor desem daha iyi olabilir. Belki de onun itiraflarının arkasına saklanıyorum. İtirafın doğru bir kelime olup olmadığından emin bile değilim. Düşünceleri demek gerek belki sadece, ya da düşünme şekli. Bilmiyorum. Her neyse. Konu çok başka yerlere gitmeden toplayayım. İnsanların şeytanları kandırdığı, ruhlarını değiştirdiği, yıllarını ödünç verdiği, vicdanlarına yenildiği, bir saate dönüştüğü, sevildikçe öldüğü, ölerek yaşadığı, dünyayla konuştuğu hikayeler hoşunuza gidiyorsa Papini’yi sevebilirsiniz.

Düşsel Konçerto Cilt 1Giovanni Papini · Monokl Yayınları · 2017302 okunma

·

109 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İclâl