Kendine yenilmek
Yaşadığımız dünya..
Bir savaş arenası..
Ne ile savaştığımız..
Ya da neyin uğruna..
Önemli değil...
Nasıl savaştığımız önemli..
Kimler ve ne ile savaşırsak savaşalım..
Asıl savaştığımız kendimiziz çünkü..
Kime ve neye cephe alırsak alalım..
Öfkelenirsek öfkelenelim..
İçimizin derinliklerinde gizlidir..
Biriktirdiğimiz öfkeler..
Öyle iki bağırma üç yıkma ile..
Çıkıp gitmez içimizden..
Mutluluk çoğalır, üzüntü azalabilir..
Ama öfke, hırs, kin, pişmanlık..
İçimizde gizlice büyüyebilir..
Karantina gerektiren virüsler gibi..
Sarar ruhumuzu bünyemizi..
Her duygu ona karşı olan..
Bir diğer zıt duyguya hitaben gelişir..
Hep sakin olumlu bir insanın öfkesi..
Daha yoğun ve şiddetlidir..
İçine atan insan zamanla kin darlaşır..
En çok kaybeden de hırslı insandır..
Hırsına yenik düşer her atılganlığında..
Ama en tehlikelisi pişmanlıktır..
Tüm zihnini saran pişmanlık hissi..
Yapmasa içinde kalacak..
Yapsa neden yaptım olacak..
İkilemde kalıp pişman olacağı şeyleri..
Yapmaya sürüklenmek..
İşte en zoru bu duygudur insan için..
Ruhundaki birikenlerini..
Atamaması..
Yani..
Kendine yenilmek..
Ayhan M.
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.