Hayat gibiydi ama daha iyi işlenebilirdi….
Açıkçası kitapla ilgili ikilemde kaldım. Genel olarak çok alışık olmadığımız bir tarzda. Biz ilişkiler de sözsel itiş kakışı seven bir toplum değiliz. Karşılıklı konuşmalardaki sınırlarımızı bilmediğimiz için bu tarz diyaloglar bize uzak. Okurken çok da sevmediğim yerler oldu. Özellikle kitabın ilk başlarında adapte olmak biraz zordu aralarındaki diyaloglara.
Bonnie ve Dakota hayatlarında hem yeni bir başlangıç hem de kendilerini bulmak için İskoçya’da altı aylık bir işi kabul ederler. Burada bir kahve dükkanı işletecekler. İşverenlerinin oğlu Rowan ile ilk karşılaşmaları da kötü olacaktır. Bonnie ile ilişkileri nefretten aşka evrilen, bol sataşmalı diyaloglar içeriyor. Dakota ise biraz geri planda işlenen lezbiyen bir kadın. İlk sevgilisinin manipülasyonuna maruz kalmış aşktan korkan bir kadın. O da Isla ile bu kasabada aşkı buluyor.
Yazarım bir kitabını daha okumuştum orda da erkek karaktere karşı iyi duygular beslememiştim açıkçası. Sanırım yazarın tarz bu erkek ana karakterin saçmalaması. Çok iyi değil ama yumuşak hissettiriyor okurken. Bir sıcaklığı var. Rowan’ın kayıpları kitabın travması gibi. Ama o pik noktasında Bonnie ile olan kavgası Rowan’a karşı olan tüm iyi niyetimi nötürledi. Hayat gibiydi. Her türlü hissi verdi. Kitabın başı ve barışma sahneleri beni çok tatmin etmese de genele bakınca iyiydi. Ayrı oldukları zamanda Bonnie’nin yaşadıkları ve hisleri bana geçti. Kitaptaki LGBT dokunuşu beni hiç rahatsız etmedi. Zaten geri planda kalan bir çift oldu. Daha çok Bonnie ile Dakota’nın arkadaşlık ilişkisini okumak güzeldi.
Bir şey daha değinmek istiyorum, kitabın kapağı gerçekten vasattı.
İskoç Kaçamağı 
Meghan Quinn
·
186 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.