Bazen hayatı ıskaladığımı hissediyorum
Ciddi bir geç kalmışlık çöküyor omuzlarıma
Hareket kabiliyetimi unuttururcasına
Düşünce dizimini bozarcasına
Bir girdap sarıyor saçlarımı
Tarıyor düğüm düğüm ilmek uçlarını
Sanrıların adı tanımlanamadan bölünerek çoğalıyorlar
Sitemkar bedenim bir dua yakarışında
Hayal ettiklerim böyle değildi
Yaşamak için aldığım nefes umuduma yapışan bir mefta artık
Hakikat ile yalan mertebelerini şaşırmış durumda
Başım iki elim arasına küçük geliyor
Dizlerim dövülmekten yara bere içinde
Zehirler bile yetmiyor şifa niyetine
Arkama bakakaldığım an
Bir gölgem bir de bazı sesler tanıdık geliyor
Kollarımdan kaldırıp zeminle bağlantımı kesiyor
Beratımı ister gibi bakıyorum
Açıyorum ellerimi
Sürüyorum yüzüme
Bir damla şelalesi kaplıyor kurak mevsimlerimi
Bir can oluşuyor candan öte
Yaşanacak son güne kadar yaşanması niyetiyle...
22/9/2023
Pınar PEKĞÖZ