İçimde hep bir feryâd figan
Koştular hep kopuşlara
Bazen mahşer yeri;
Hiç kavuşmaz trenin dumanına
Sevdalara umut,
Kimine Yar, Bazen Ana
Kimisine alın yazısı
Mektuplara dizilen..!
Satırlarıma sığmayan gönül ezgileri
Bakmaz yarin imanına;
Coşarlar da coşup, Yarin kızarmış yanağına.(!)
Kavuşmaları taşıyan,
Kavuşamayanların İsyanı;
Kimi zaman kapınızda koca çınar!
“Dut yemiş Bülbül” ahuzarında (!)
Ardıç dalında bir perde
Perdenin ucunda beyaz mendil (!)
Yarin başında al mendil..
Avaz avaz; Aşık..
Zarar etmedi Aşık(Ozan) dilinde.!
Gülüşleri turnalara uzanmış
Sızısı kanat kanat
Yas-ı (Matem-i) Yarin gözleri
Kına yakar el’ ler..!
Sazında usta işler Gelini
“Oy Meyrik Meyrik(…)” der
Öldürür allı gelin;( ….)
Ben Yanarım Hasret gibi..
Fırat