Acaba kavuşur muyuz?
Yoksa serap ülkesinde mi olur buluşmak? Sonra gider, kaybolur gölgesi
Ve azaba dönüştürür anıları.
Böyle soruyor kalbim, yokluğundan sonra uzayınca günler.
Rüyamda gülümseyen hayalin görününce
Sanki cevabı duyar gibi oluyorum:
Viran ülkeye hayır dönsün diye,
Bu zor yolda beraber yürümedik mi?
Tüm arzulardan vazgeçerek
Bu dikenli yolda ilerledik
Özlemi derinlerimize gömdük
Rıza ve adanmışlıkla yürüdük
Beraber gitmeye sözleştik
Acele ettin icabette
Seni çağırınca nimeti bol olan Rabb Cennetlerine ve ferahlık yaşamına Ve Allah'ın askerleriyle daimî nimette buluşmaya.
Helal olsun o dostlara ki
Ruhlarını sunup, feda ettiler ömürlerini Hiç şüphe duymadan icabet ederek. Döndür kalbini gafletinden
Sonsuz kavuşma o ferahlık yurdunda.
Ey giden yolcu; özür dilerim şikayetlerimden
Rüyamdaki hayaline bu sitem iniltileri Bırakıp gittin kalbimi ağırca kanarken Geceleri kilitli derinlerde kaybolurken
Yalnız ve şaşkın ilerleyerek kat ederken uzayan yolu keder içinde
Gece engin bir ıssızlık, azap dalgalarının buluştuğu
Nerdeyse hiç aydınlık kalmadı gecelerimde Görünmez oldu tüm yanan ışıklar.
Her şeye rağmen yürüyeceğim ben
Hep beni gördüğün gibi zorluklar karşısında
Başım dik hep ilerleyeceğim
Söylem ve karşılık vermede zayıflığa razı olmadan.
Sonra güzel kokulu kanlar kaplayacak beni
Her yanı aydınlatacak gidiş için.
'Şehitliğin ve zindanların kadın şairi' diye bilinen Emine Kutub, 2007'de can emanetini 'Muhammed Kemaleddin Senaniri' Rabbine teslim edip Rabbinin hoşnutluğuna kanat çırpan helaline yazdığı şiir.
Sayfa 35 - Yüksel yayıncılıkKitabı okudu
·
97 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.