Fakat, yüzyıllar boyu, birçok cemaat dışı (hétérodoxe)
öğe, ilk Bektaşîlerin inanç ve âdetlerine eklendi; ilk öğeler de.
şüphesiz, Ahflerin merasim ve âdetleri oldu. Ahilik ve
Fütüvvet meslek loncaları, İslâm dünyasında çok yaygındı.
Tüıkçede XIII. ve XIV. yüzyıla kadar çıkan Ahi belgeleri ve
Fütüvvetnâme’ler vardır. XIV. yüzyılda. Faslı gezgin İbn Battuta,
Anadolu’da bulunan Ahi loncaları anlatırken onların, çok
yaygın olduğunu söylüyor. Ülkelerde yolculuğu sırasında da,
çoğu kez, Ahilerin konukseverliklerinden yararlanmıştır. Bu
belgelerden, Ahi loncalarla dervişlerin tarikati arasındaki
bağın çok sıkı olduğu anlaşılmaktadır. Ahilerde, Şii etki hakimdi.
Pirleri, Selmân-ı Fârsi idi. Selçuklu yönetimi yıkılınca,
XIV. yüzyılın başında. Ahiler, Ankara’da güçlendiler ve kısa
süreli bir Ahi devleti kurmayı başardılar. Yönetimleri sona
erip istemez duruma geldiklerinde de, aralarında sıkı ilişkiler
bulunan Bektaşilerin yanına sığınmaya çalıştılar. Bektaşilerin
Selmân-ı Fârisi’ye saygılan Ahilerden gelmektedir: Selmân-ı
Fârisi meslek loncalarının piri idi. Sülük merasimlerinde bele
kuşak kuşama âdeti, bir dolu içme ve başka bazı âdetler,
Bektaşflere, Ahilerden geçmiştir. Ahilerin katılımı ile, o zamana
kadar az çok fark edilen Şii etki, daha belirginleşmiştir.