Platon' un Phaedrus adlı yapıtından etkileyici bir hikâye anlatılmaktadır. Hikâyeye göre Kral Thamus, sayılar, hesaplama, geometri, astronomi ve yazı dâhil pek çok şeyin mucidi olan Tanrı Theuth'u kabul eder. Theuth Kral Thamus'a bütün buluşlarını sergiler. Theuth bu buluşların faydalarından bahseder ve bütün Mısır'da bilinmesi gerektiğini söyler. Theuth her bir icadını Kral'a ayrıntılarıyla anlatır. Sıra yazıya gelince: "Sayın Kralım, bu Mısırlıların bilgeliğini ve hafızalarım geliştirecek bir başarıdır. Bilgeliğin ve hafızanın reçetesini buldum." der.
Thamus Theuth'un bu sözlerini sükünetle dinledikten sonra şunları söyler:
Ey mucitlerin piri, icat yapmak ayrı şey, icadın onu kullananlara fayda mı yoksa zarar mı getireceğini kestirmek ayrı şey. Harflerin babası olan sen, kendilerine duyduğun sevgi dolayısıyla onlardan verecekleri neticenin tam aksi bir neticeyi bekliyorsun. Yazıyı kullanmaya başlayanlar hafızalarını kullanmaktan vazgeçecekler ve unutkanlaşacaklar. Bir şeyleri hatırlamak için iç kaynaklarını kullanmak yerine harici bir takım işaretlere bel bağlayacaklar. Sen hafıza için değil, hatırlama için bir reçete keşfettin. Bilgeliğe gelince, öğrencilerin, hakikati olmayan bilgelikleri sayesinde şöhrete ulaşacaklar fakat aslında bir yol göstericiden yoksun öğrencilerin sadece malumat sahibi olacaklar. Sonuçta belki bilgili sayılacaklar ama birçok şeyin cahili olacaklar. Gerçek birer bilge olmak yerine bilgeliğin gururuyla yetinen bu insanlar toplum için de birer yük haline gelecekler.
Kral'ın uyarılarına kulak asılmamış olacak ki, o gün bugündür mucitler insanların hayatlarını "kolaylaştıracak" icatlar yapmaktan geri durmamışlardır. Her icat yaşamımızı nasıl daha "kolaylaştıracağını" ispat ederek; bize ne tür faydalar getireceğini anlatarak hayatımıza girmeye çalışıyor.
·
99 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.