…bundan daha da önemlisi, düşünce konusunda gittikçe kendine çeki düzen vermeye çalışan, gittikçe uyuşuk duruma gelen, içgüdü yönünden yoksullaşan Alman ulusuna saldırmaktır sanırım. Ellerine ne geçerlerse yiyorlar hep, karşıtlarla besleniyorlar, ister “inanç” olsun, ister “bilimsel düşünce”, ister “Hrıstiyanlığa özgü sevgi” olsun, ister évangile des humbles [ Ufak insanlar İncil’i] mideleri bozulmaksızın yutuyorlar hepsini, öyle azgın bir yiyesilik var onlarda kıskanası geliyor görenin…Ne biçim yan tutmazlıktır bu karşıtlar arasında! Bu ne sindirim “çıkar gözetmezlik”!
“Rönesans çağı ve yeniden düzenleme (Reformasyon) çağı ancak ikisi birlikte bir bütün oluşturur.” Böyle tümceleri duyunca taşıyor sabrım; bir bir yüzlerine vurmak geliyor Almanların tüm yanılgılarını içimden, giderek bir görev sayıyorum bunu kendime. D ö r t y ü z y ı l d ı r k ü l t ü r e k a r ş ı i ş l e n e n b ü t ü n b ü y ü k s u ç l a r ı n s o r u m l u s u o n l a r d ı r ! .. Değişmez bunun nedeni de, o iliklerine değin işleyen gerçek k o r k u s u bile değişmez, doğrudan bir korkudur bu gerçekte-, iki yüzlülük, “idealistlik” onların içgüdü olarak edindikleridir…B ü y ü k çağların sonuncusu, uyanış çağı yitirmiş anlamını Almanlar yüzünden, o kültürü toplayamadı Avrupa, daha yüksek bir değerler düzeni, soylu yaşamı olumlu kılan, geleceğin güvencesi sayılan değerler karşı d e ğ e r l e r i n yuvarlandıkları yerde, o r a l a r d a o t u r a n l a r ı n i ç g ü d ü l e r i n e i ş l e y i n c e y e d e ğ i n ü s t ü n g e l m i ş k e n ! Luther, Tanrının baş belası kesiş, kiliseyi ve –bin kez daha kötüsü- Hrıstiyanlığı yaşama istencinin din kılığına bürünmüş yadsınmasına! Luther, bu tüm us kurallarının dışına taşan keşiş, bu delibaşlılığı nedeniyle saldırdı kiliseye ve – bu nedenle onu ayaklandırdı yeniden…Katolikler Luther adına şenlikler düzenleseler, kutlama törenleri yapsalar yeridir…Luther ve “törel yeniden doğuş!” Şeytan çarpsın tüm psikolojiyi! Kuşku yok Almanların idealistliğinden. İnsanlık iki kez korkunç bir ataklıkla kendini aşarak, özüyle sözüyle bir olan, anlamı açık, bilimsel bir düşünce düzenine varmayı başardığında, Almanlar eski “ideal”e giden dolambaçlı yollar, “doğru” ile ideal arasında bir uzlaşma sağlamayı başardılar. Böylece bilimin yadsımalarını, yalanlarını sağlam bir tabana oturttular Leibniz ve Kant, - düşünce dürüstlüğü konusunda en büyük iki engeldir Avrupa’ya! En sonunda iki gerileme yüzyılı arasında bir köprü üzerinde, dünyayı yönetme düşüncesiyle Avrupa’yı birleştirebilecek, siyasal ve iktisadi alanda birleşmiş bir Avrupa yaratabilecek yeterlikte daha ve istenç dolu bir f o r c e m a j e u r e [üstün güç] belirdiğinde, Almanlar “Özgürlük Savaşları” ile Napolyon’un varlığında saklı engin anlamdan yoksun bıraktılar Avrupa’yı; ne olmuşsa, ne varsa bugün hepsi onların suçudur açıkça; sayrılıklar, kültüre e n b ü y ü k y ı k ı m g e t i r e n saçmalıklar, ulusalcılık, Avrupa’nın sağlığını bozan bu u l u s a l s i n i r s a y r ı l ı ğ ı [névrose nationale]; sürüp gidecek Avrupa’da bu ufacık devletler artık, bu ufacık siyaset: anlamından, s a ğ d u y u s u n d a n yoksun kıldılar Avrupa’yı, derin bir çıkmaza soktular onu.
·
1 artı 1'leme
·51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.