Gün biter gülüşün kalır bende
anılar gibi sürüklenir bulutlar
Ömrümüz ayrılıklar toplamıdır
yarım kalan bir şiir belki de
Aykırı anlamlar arayıp durma
güz biter sular köpürür de
kapanmaz gülüşünün açtığı yara
uçurum olur cellat olur her gece
Her gece yeniden bir talan başlar
acı ses olur, ses deli bir yağmur
eski bir eylüle gireriz böylece
Sığındığım her yer adınla anılır
ben girerim, sokağı devriyeler basar
bir de gülüşün eklenir kimliğime
Günlüğü tutulmaz bugünün
Hiçbir saniyesi tükenıneden
yaşanıp duracak ömür boyu
Nerde, nasıl, nelere karşı...
Sorular yok. anlamsız olan
hiçbir şey yok çünkü bugün
Günlüğünü tutmayacağım bugünün
Sadece bir tarih düşeceğim
ömrümün tenha bir sayfasına
Cumartesi, dokuz haziran