Kitap, Chimamanda’nın -yazarın- yakın bir arkadaşının kız çocuğunu nasıl büyütmesi gerektiğini sormasıyla başlıyor. Yazarın arkadaşına yazdığı mektupları okurken senelerdir aklımdan geçen düşüncelerin kağıdın üzerinde görmek beni rahatlatan bir durum oldu. Belki başkaları için de büyük bir aydınlanma olur. Maalesef dünyanın dört bir yanında kadın olduğumuz için vazife olmaması gereken birçok görevi sırtlanıyoruz. Bu tabii ki bazı konularda erkeklere de yapılıyor. Çünkü hepimiz insanız. Yani toplumun ve kültürün bize yakıştırdığı çeşitli özellikler bulunuyor. Ama bir kadın olarak elbette biz de insanız, fakat belli şeyler kadın olduğumuz için geliyor başımıza. Çoğu erkeklerin iddia ettiği durum eskisi kadar kadınların haklarının ezilip geçilmemesi. Bu konuda haklı olmalarını onlardan daha çok isterdim ancak maalesef erkekler bu konuda çok ama çok haksızlar. Ama zaten bu da sorunun parçası. Çoğu erkek bu eşitliği düşünmüyor ve hatta fark etmiyor. Bu cümleyi kitabın içinde de göreceksiniz zaten. Feminizm çok farklı yorumlanıyor. Bazılarına göre erkeklere karşı olan düşmanlıktan dolayı doğuyor. Sanki feminist olduğumuzu söylediğimizde erkeklerden üstün olduğumuzu dile getiriyoruz sanıyorlar ama bir kadının derdi hiçbir zaman bu değildi ve neden feminizm erkekler için bir tehdit gibi anlaşılıyor bilmiyorum. Kitabı okursanız ve eğer kadınsanız hak vereceğinizi, bir erkekseniz aydınlanma yaşayacağınıza eminim. Sadece feminizmi doğru öğrenmek, hakların yerini bulmasını yeniden istememeniz için okumanızı önermem. Ayrıca bir anne ve bir baba olarak okursanız çocuğunuza yapabileceğiniz en büyük iyilik olacaktır. Bundan eminim. İpin bir ucundan tutmak gerekiyor. Daha iyi bir dünya ve daha mutlu birey olabilmek için. Yazarın da dediği gibi: değişim bir kişiyle de olur.