Her gün başka oyunlar oynanıyor yeryüzünde
Yıllardır afişte kalan bizim oyunumuz
Sen bütün güzelliğinle her gece sahnedesin
Dekor durmadan değişiyor
Ama hep aynı müzik
Grieg'in o ünlü konçertosu
Deniz'in açılıp açılıp vurması kıyılara
Suyun damlaması mermere ağır ağır
Rüzgarların esmesi dağbaşında
Kuyuya düşen bir taşın yankısı
Ya da
Bir mum alevinin o tiz sesi
Hep kulaklarımda
Seni görebildiğim kadar duyuyorum
Haydi oyna, haydi konuş
Bu oyunun tek seyircisi benim
Avuçlarım kanayıncaya kadar seni alkışlıyorum
Her parmağına bir övgü yazsam yetmez
Güzelliğini anlatmaya ömrüm kafi değil
Sen aynaya bakınca bir başkasını görürsün
Belki biraz sana benzeyen
Belki yer yer seni hatırlatan birisini görürsün
Sana bakarak bir başka kadın boyanır
Bir başka kadın tarar saçlarını karşında
Sen güldükçe güler
Ağlar sen ağladıkça, aldatır seni
Oysa ki benim bütün aynalarımda sen varsın
Güzelliğini yalnız ben görebilirim dünyada
Yalnız ben bilirim gözlerinin rengini
Yalnız ben
Ve seni yaratan tanrıya inat
Her sabah seni ben yaratırım yeniden.
Benden yapamayacağım bir şey iste
Yapamayacağım sandığın bir şey
Hani masallarda kaf dağının ardında bir dev vardır
Dilersen onun gözlerini çıkartıp getireyim sana
Hani aşılmaz Dağlar, denizler vardır
Sen istersen aşılır
Gücüm oynatır dünyayı yerinden
İste
Kutuplardan sana kar getireyim
Dilersen Gobi çölünden bir avuç kum
Düşün düşün de söyle bana
Sevgimin yüceliğini bilesin istiyorum.
Sayfa 157
·
60 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.