On iki yıldan beri bağışçılara bakıcılık yapan Kathy, Hailsham isimli yetimhanede Ruth ve Tommy ile başlayan dostluklarını, daha sonrasında bakıcılık eğitimi aldıkları Kulübeler'de yaşadıklarını ve uzun bir aradan sonra bu üç arkadaşın tekrar bir araya gelmesini kendi ağzından bizlerle anlatıyor.
Hailsham bir yetimhane olmaktan çok, insan ömrünü uzatmak için yetişkinlik döneminde organ bağışı yapmak için klonlanmış çocukların yaşadığı bir yurttur. Bu çocuklar ne kadar klon olsalar bile sürekli sanatla ilgilenmeleri teşvik edilir.
Yaşayacakları durumu çocuklar ne kadar bilse bile gözetmelerinden biri olan Bayan Lucy onları bu konuda uyardıktan sonra bağış konusu zihinlerine karanlık ve ciddi bir konu olarak yerleşir. Ancak kabul edilmişlik çocukları bu konuda asla bir aksiyon almaya itmez.
Beni Asla Bırakma ne kadar distopik olarak nitelendirilse de bunu okurken hiç hissetmiyorsunuz. Anlatımın içine o kadar güzel yedirilmiş ki sanki gerçek hayattan bahsediliyor gibi geliyor. Ancak yine de aklıma takılan bir iki nokta da olmadı değil. Klonlama bilimkurgu bir içerik olsa da çocukların nasıl o duruma geldiğini asla öğrenemiyoruz. Bağış sürecinde sürekli bir bağış gerçekleştiriyorlar ancak bu durum nasıl ilerliyor bu konuda da bir bilgi verilmiyor. Kitap ne kadar bilimkurgu ve distopik ögeler içerse de derin bir felsefenin yer aldığını düşünüyorum. Bağışlar, organlarını verenler için ölüm demek iken organı alan için yaşam umudunu temsil etmektedir. Sanat ile bir ruha sahip olduğu ortaya konulan bu klonların, hayatlarına böyle son vermek ne kadar etiktir?
Kitabı sevip sevmemek arasında kaldım açıkcası. O kadar farklı bir anlatımı ve büyüsü var ki, hem tüyleriniz diken diken oluyor hem de ne olduğunu tam olarak anlayamıyorsunuz. Çok farklı bir şeyler okumak isteyenlere tavsiye ederim.
·
155 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.