Yüzyıllardan beri bilgeler zamanın her yarayı kapadığını söyler dururlar.... Zamanın her yarayı kapattığı koca bir yalan. Zaman bir şeyi kapatmadığı gibi çoğu kez de yarayı travmaya çevirir bana göre. En azından benim için böyle işliyor. Sonuna kadar gitmeyip çözemediğim her şey için böyle. O yüzden kendi adıma dert tasa sorun her neyse, dibini görüp öyle karar veririm. Çoğu zaman tekrar tekrar aynı hataları da bu yüzden yaparım. Yaptığım şey doğru olmayabilir ama başka türlüsünü bilmiyorum. Bunun aksini ya da mış gibisini yapan başarılı insanlar beni yadırgamakta serbest. Ama az ötede. ... Bu kitabı daha önce okumuş olmam lazım ama net hatırlamıyorum nedense. Yalnız bu tip şeyleri çok okudum lise yıllarında. Belki lise yıllarımın öyle pespembe geçmeme sebebi de böyle böyle oluşan zihniyetimdir. Ben. Oldum olası çok arkadaş edinmedim. Hiçbir zaman içimi kimseye dökme ihtiyacı da hissetmedim. Çünkü güven diye bir duygum oluşmadı. Daha başında darbe aldı diyelim. Hem de çok ucuz şeyler için. Şimdi düşününce hiç pişmanlığım yok en azından. Herkes kadar liseliydim ama hiç kimse gibi yanar döner değildim. O kadar ki öğretmenler gününde iki sevdiğim öğretmene aynı okulun içinde aynı kravatı almış insanım. Şimdi saçma gelebilir ama bana gayet net geliyor. Ya öğretmenlerime bile seni daha çok önemsiyorum mesajı vermedim. Kendimle kesinlikle gurur duyuyorum. Bu kitabı okurken bir sürü şey hatırladım. Hayatımda hiçbir lise arkadaşımla ya da sonra da olabilir, kimsenin herhangi bir durumu ile dalga geçmedim. Ömrümde tek fiziki kavgamı da böyle yapan birine geçirdiğim bir yumrukla lisede yaptım. Koca lisede her şeyden bolca vardı. Ben dindar bir kız çocuğu değildim ama ahlâkî değerlerim her zaman vardı. Bunu da yine belki liseye gelmeden önce okuduğum bir sürü kitaba en başta Harry Potterlara borçluyum. ... Bu kitap. Telekinetik filan anlatmıyor benim için. Akran zorbalığı denen fecaati anlatıyor. Her zaman dehşete düştüğüm bir şeydir bu. Çocuklar çok acımasız olabiliyor... Kitabın bir başka alıntısı insanı kendine getiriyor. Ben de bir zamanlar çocuktum ve sonra ne oldum sorusunu cevaplıyor: "İnsanlar zamanla daha iyi olmuyorlar sadece akıllanıyorlar." Yani. Düzeldik mi akıllandık mı? Bu kitapta bir şeyler yapmaya çalışan çocuklar da sadece akıllanıyorlardı. Saf iyilik zaten zorbalık ettirmez insana. Carrie gibi Full HD böyle şeyler yaşayan binlerce çocuk olduğuna eminim. Ve çoğu öğretmenleri tarafından da kollanmıyor. On yıl önce böylesi bir kitaba korku gerilim diyebilirimdim ama şu an sadece pedagojik açıdan incelenmesi gereken vakalar getiriyor aklıma... Zorbalığın her çeşidi zaten en korkunç korku filmini sollar kanımca.

GözStephen King · Altın Kitaplar · 20216,4bin okunma

·

77 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren