Bener Dünya çapındaki adaletsizlik, sömürü, kentleşme, çevre kirlenmesi gibi sorunları ele alan bu kitap adeta alarm gibi bir çağrı niteliğinde. 1973'te yayınlanmış olan bu kitapta dünyanın haksızlıklardan ibaret ve çöküşe gebe olduğu söyleniyor. Sömüren/zengin ülkelelerle sömürülen/azgelişmiş ülkeler ve bu ikinci grupta yer alan - birinci grupla işbirliği içindeki- yönetici azınlık şeklindeki konumlanma nedeniyle bu sorunların yaşandığını, ama bir de birinci gruptaki işçilerin de bu sömürüye ortak olduklarını belirtiyor yazar. O yıllarda ekonomik büyümenin inandırıcılığı dünya çapında epey azalmış ve yerine "küçük güzeldir" sloganıyla ifadesini bulan büyüme karşıtı hava esiyordu. Bu esinti içindeki yazar, sömürü yanında israfın ve çevre kirlenmesinin de durdurulmasını istiyor. En önem verdiği de, hem yoksul ve kalabalık ülkelerin hem de israf eden ve kirliliğe yol açan zengin ülkelerin nüfus artışını durdurmak, hatta varolan nüfusu azaltmak. Kirlilik konusunda en çok değindiği konulardan biri özel arabalar; bu yüzden ortaya çıkan israf, kirlilik, trafik sıkışıklığı. Çin'den ve Küba'dan olumlu örnekler vererek sorunların çözümüne yönelik fikir yürütüyor. Öte yandan, Çin'de demokrasi olmamasını eleştiriyor. El emeği-kafa emeği ayrımı yapılmasına karşı; eğitim sisteminin de bu doğrultuda değiştirilmesini istiyor. Böylece, oluşacak yeni işbölümünde herkesin her işi sırayla yapmasının sağlanacağına inanıyor. İktidarı zenginlerin ve güçlülerin elinden alıp mümkünse dünya çapında bir polis örgütü de olan dayanışma ve işbirliği idaresinin sosyal adaleti ve "yaşarkalma"yı (survival) sağlayabileceğini düşünüyor. Sürekli eğitim yoluyla sürekli kültür devrimi ihtiyacından söz ediyor. Bu konuda 68 Gençliği'ne güveniyor. Temel şiarı: "Özel malı az, ortak malı başkaları ile paylaştığı çok, yeni insan" (s. 152)
