EFELYA üzerine notlar...
Ülkü Babacan yazdı.
Yargılandılar sanmayın zaten herkesten önce onlar birbirini kelepçeledi düş ininde. Demir parmaklıklar ardından kenetlendi parmakları bir iç hesaplaşmanın söz geliminde.
Hakimi de onlardı bu celsenin savcısı ,avukatı da. Hatta mübaşirin diline verdiler adlarını.
Yıkıp dökmediler sessizce yıkıldılar, en sarısından aşık olup fay hattında yürüdüler,gönülleri akıllarına değmedi bir süre.
An anı yakaladı, yakaladıkça düğümlendiler, kimseye çözdürmediler kendilerinden önce.
Ben ve onlar gözüme yansıyan iki göz. Her çevirişimde sayfayı kırlarda soluk soluğa bir dokunuş ne kadar mahkûm.
Gelmeye geç, gitmeye erken miydi ne, ama daha elveda diyemeden eskimişti gün. Yoktu şahitleri yalanladılar birbirlerini konuşan sessizlikte.
Ne kadar yasaksa aşk, o kadardı işte.
Üflediler söndürdüler güneşi, iki ayrı sabaha uyudular.
Ülkü Babacan
.......
EFELYA (Roman )
Mehmet Binboğa
Haydi, arkası gelsin arkadaşım ...