Efelya'ya Gazel
.
çekip gitti de ömrümden fena sarışın bir nisan
yapayalın kaldım şimdi yunus'tan bir mısra gibi...
bir mülteci sanrı mıydı ah o zarif incelikler
gül teninde açan gonca işleyen bir yara gibi...
uçurumlara akıyor yüzümdeki patikalar
gönülde bıçak yarası bozkırda ıhlara gibi...
bir gökyüzü biçimlerdi avuçlarındaki dirim
o menekşe bakışlarda saklanan hatıra gibi...
yürüyen bir çiçektin sen hayalleri teyellenmiş
gözümün seğiren noktası yağar tipi bora gibi...
gülüşünü gülüşümün yanına bırakıver de git
oynasınlar bir zaman yaramaz çocuklar gibi...
.
.
EFELYA'dan...
m.binboğa