KENDİ KİTABIMDIR (KALBİNİ ALLAH'A ADA)
Biliriz ki bir çoğumuz kendisiyle baş başa kalmaktan korkar.Kendini tanımayı, kendini keşfetmeyi, bir hobiler edinmeyi seçemez.Yalnızlığa odaklanırız.Gecelerce yeri gelir yatağımızda ağlarız, gözlerimiz şişene kadar.Fakat,unuttuğumuz bir takım gerçekler vardır bazen.Yabana atılmış bir çiçek gibi solsak da, kırılsak da, yıkılsak da bir gerçek var. O ise yaradanın ta kendisi.Ben bu satırları yazarken, bir yazar olarak değil, ya da ünlü olmak için değil, içimden geldiği gibi yazmaktayım.Yalın,duru,şefkatle.Sanırım içimde bir birikmişlik var :). Kelimeler benden olarak çıkıyor, samimi ve içten.Hakikate gelecek olursak, evet rabbimizden bahsettim Tamam size katılıyorum, bu biraz zor ve meşakkatli bir süreç.Tanımak,bilmek,hissetmek, konuşmak. Ama inanın bana hepsi birer süreç ama değecek.Çünkü seni senden iyi bilen birini tanıyacaksın zirvenin sonunda.Bu böyle bitmeyecek, altın kalbini bulacaksın.Zaten iyi olan seni keşfedeceksin, yeni zaferler edineceksin.Yani, bir çoğumuz insan odaklı yaşarız bazı zamanlar. Biri benim yanımda olsun, biri benimle olsun, bir hediye alayım kendime mutlu olayım. Bunların hepsi birer aldatmaca. Evet yanlış duymadınız güzel insanlar, aldatmacalar.Kendini keşfetmenin ve tanımanın yolu seni yaradanı ve kaderini dizayn edeni tanımaktan geçiyor çoğu kez, hatta her zaman.Şöyle bir örnek verelim, mutlu olmayı arıyoruz ya.Aslında bir mutluluk çizebiliriz kendimizce, illa bunun yolu çok büyük şeylerde değildir. Küçük şeylerden bile mutlu olabiliriz.Yeterki ruhumuzu besleyelim,kendimize vakit ayıralım. Şuna emin olun;dua ettiğim vakit çok şükür mutlu olabiliyorum. Her şeyi bu kız da ona bağlıyor demeyin sakın :). Çünkü bir şeylerin gerçekleşmesini istiyorsak, meyve ektiğimiz ağacı sulamalıyız.
·
69 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.