Kitabın ve Kvothe'nin hikâyesi o kadar yoğun ki nereden başlasam orası en ortası olur. İlk olarak Kvothe'den ve onun etrafındaki karakterlerden başlamak istiyorum. Genellikle okurken bu çocuk niye böyle düşüncesiz davranıyor dediğim çok yer oldu. Hani bu kadar zeki birinden bahsediliyorsa ben de bunu görmek isterdim. Dersler konusunda bir lafım yok ama çoğu seçimi hatalıydı. Ambrose siyahtı, Auri bembeyazdı. Kvothe de gri bir karakterdi. En azından üniversiteye girmeyi başardığı için kendisini fazla yerin dibine sokmak istemiyorum. Gelelim küçük tepeleri yaratan Denna hanımefendiye. Burnu havada ve her erkeği kolayca etkileyen kolunda daima bir erkek gezdiren bir karakterden zaten hoşlanamazdım öyle de oldu. Seven kimse görmedim ama bu hikâyenin istikrarlı bir kötüye ihtiyacı vardı teşekkürler Ambrose. Benim tatlı sarı kelebeğim Simon tüm hikâyenin en masum perisi onu çok sevdim. Auri bana her zaman oyun oynamaktan başka mutluluğu olmayan bir çocuk gibi gelecek ama bu kadar az yer verilmesine biraz kırıldım diyeyim. En son olarak en gizemli ve birkaç tahtası eksik olan Elodin'den bahsetmek istiyorum. Kendisinin ağır bir karekteri olduğunu ve hikâyesinin kesinlikle daha fazla irdelenmesini isterdim. Umarım yazar Elodin için de bir kitap çıkartır. Kvothe'nin şarkıyı tekrar söylemesini, arşivi Devi'ye açmasını, Haliax'ı tekrar görmesini, Abenthy'i bulmasını ve Chandrianlılardan intikam almasını iple çekiyorum. Son olarak yazara teşekkür etmem gerek. Kitabın dili sizi bir efsane okuyormuşsunuz gibi hissettiriyor. Umarım üçüncü kitap hemen çıkar ve biz de Kvothe'nin neden bir kahraman değil de hancı gibi yaşamak istediğini öğreniriz. Birinin ailesi hiç olmadık şarkılar söylemiş. Bu şarkının adı neydi?

Rüzgarın AdıPatrick Rothfuss · İthaki Yayınları · 20193,796 okunma

·

167 görüntüleme

Frank Castle

@Zatensinirliyim ·

24 Nisan 13:30

Tenekeci Tanner miydi

Didem ︎

@arwenschild_ ·

24 Nisan 14:04

Oturup dinleyin, çünkü şarkı söyleyeceğim Bir öykü var, yazılıp unutulmuş Eski ve kayıp. Bir adamın öyküsü Bahar kadar güçlü Lanre'nin Kılıcın çeliğini elinde hazır tutmuş. Nasıl dövüştüğüne, düştüğüne ve kalktığına Sonra bir daha kalkmamacasına battığına Kulak verin. Onu mahveden sevgiydi, anavatanına duyduğu Ve bir de karısı Lyra'ya aşkı oldu. Kimisi der ki, ölümün kapısında bile Yeniden doğarken onun adını söylemiş Aldığı ilk nefesle.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Didem ︎